در سال 2020، جگوار XKSS مدل 1957 با قیمت 1 میلیون و 985 هزار دلار به فروش رسید. در سال 1956 میلادی پس از موفقیت D-Type در مسابقات اتومبیلرانی، از جمله پیروزی در لمانز، جگوار تصمیم گرفت از مسابقات ورزشی موتوری کناره‌گیری کند و روی تولید اتومبیل‌های جاده‌ای تمرکز کند. در آن زمان، جگوار 25 دستگاه از دی تایپ را در مراحل مختلف تکمیل در کارخانه Browns Lane در کاونتری داشت، اما آتش‌سوزی در کارخانه به 9 دستگاه آن آسیب رساند.
هنگامی که جگوار در سال 1975 خودرو XJ-S را معرفی کرد، این خودرو جایگزین یکی از زیباترین خودروهای اسپورت بریتانیایی یعنی E-Type افسانه‌ای شد. XK-E هم با این که هنوز مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان بود، اما قدیمی شده و از ویژگی‌های فنی نزدیک‌ترین رقبای خود عقب مانده بود. به این ترتیب این خودروساز بریتانیایی با یک گرند تورر مجلل و بسیار بزرگتر، منتقدان و خریداران را شگفت‌زده کرد. جگوار XKSS می‌توانست در 6.8 ثانیه از حالت سکون به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برسد و حداکثر سرعت آن 255 کیلومتر بر ساعت اعلام شد. در ماه مارس سال 2016، جگوار اعلام کرد 9 دستگاهی که در آتش‌سوزی Browns Lane از دست رفته بودند را می‌سازد تا تولید اولیه 25 دستگاه را تکمیل کند. اکنون خرید XKSS اورجینال برای بسیاری از کلکسیونرها دور از دسترس شده است.
در نمای بیرونی، مدل‌های XJ با چراغ‌های جلوی تمام LED به شکل حرف J که در تابش نور خورشید درخشندگی بالایی دارند، کاملا قابل تشخیص هستند. در مدل XJR، جگوار دو رنگ متفاوت و جدید از خانواده رنگ‌های آبی و خاکستری نیز به کار برده است تا نمایی تهاجمی‌تر به این خودروی قدرتمند بدهد. چرخ‌های ۲۰ اینچی به همراه صفحه ترمزهای قرمزرنگ، به‌عنوان دیگر آپشن‌های مدل XJR شناخته می‌شوند. در سال ۱۹۸۴، مدیران هولدینگ بریتیش موتور تصمیم به جداسازی شرکت‌های زیرمجموعه‌ی خود کردند. جان ایگان (John Egan) با نشستن روی صندلی مدیر عاملی جگوار در سال ۱۹۸۰، بسیاری از مشکلات مالی و تجاری شرکت را رفع کرد. طی سال‌های بعد، حدود ۱۰ هزار نفر شامل ۳۰ درصد از کل پرسنل جگوار تعدیل شدند تا بهره‌وری کارخانه افزایش یابد.
در دهه ۱۹۸۰ جگوار روند رو به رشد خود را، ادامه داده و مدل جگوار ایکس‌جی‌اس اچ‌ای و خودروی سوپر اسپورت؛ جگوار ایکس‌جی۲۲ را روانه بازار کرد. در ابتدای دهه ۱۹۸۰ روند خصوصی‌سازی در این شرکت آغاز گردید، که سرانجام در پی جدایی از بریتیش لیلاند، با نام کنونی، یعنی جگوار کارز به‌ثبت رسید. در سال ۱۹۸۴ شرکت جگوار موفق شد که به عنوان یک شرکت مستقل وارد بازار بورس لندن گردد، ولی در سال ۱۹۹۰ کلیه سهام آن توسط شرکت آمریکایی فورد خریداری شد و برای قریب به دودهه، تحت مدیریت فورد به فعالیت ادامه داد. جگوار در سال ۱۹۲۲ تحت نام سوالو سایدکار کمپانی، توسط ویلیام لیونز تأسیس شد.
در سال ۲۰۰۰ برای نخستین بار، مدیریت کمپانی ب‌ام‌و اقدام به جداسازی برند لندرور، از شرکت روور نمود. در اواخر سال ۲۰۰۰ لندرور به‌عنوان یک برند و شرکت مستقل، به کمپانی فورد فروخته شد. در سال 1991، شانزده خودرو در موناکو در مسابقات بین قاره‌ای اسپورت جگوار مسابقه دادند و همگی آنها اکنون تحت مالکیت خصوصی هستند.
تولید این خودرو تنها ۴ سال ادامه داشت و به مجموع فروش ۹۰ هزار دستگاه رسید. مدل بعدی با کد X308 بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲، مجموع تولید ۱۲۶ هزار دستگاه داشت. این خودروها، از پیشرانه‌های ۳/۲ و ۴ لیتری جگوار در کنار جعبه‌دنده‌های ساخت ZF و مرسدس بنز آلمان استفاده می‌کردند. سدان لوکس XJ6، محصولی نیمه‌لوکس و قابل رقابت با مرسدس بنز کلاس S بود که در دهه‌ی ۷۰ میلادی به شهرت رسید.
این خودروی اسپرت ۴در، ابتدا با پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتر و بعد با نمونه‌ی ۱.۸ لیتر ساخت شرکت انگلیسی استاندارد (Standard Motor) فروش بسیار خوبی در بازار داخلی داشت. نهایت سرعت ۱۱۲ کیلومتربرساعت برای اولین محصول شرکت SS، موفقیتی بزرگ محسوب می‌شد. اولین محصول در سال ۱۹۳۱، مجهز به پیشرانه‌ی ۴۸ اسب‌بخار ساخت شرکت استاندارد موتور، قدرت چندانی نداشت اما به دلیل استفاده از ظاهر زیبا و قیمت منطقی، با تیراژ ۴۲۰۰ دستگاه تا سال ۱۹۳۶ تولید شد. نخستین خودروی تاریخ جگوار، همراه پیشرانه‌ی ۷۰ اسب‌بخار به نهایت سرعت ۱۲۰ کیلومتربرساعت رسید که در زمان خود، رضایت‌بخش بود. هرچند XJ220 زمانی که عرضه شد از لحاظ فروش موفق عمل نکرد ولی قطعاً یکی از مدل‌های مهم تاریخ جگوار محسوب می‌شود. این خودرو ابتدا قرار بود با پیشرانهٔ V12 و سامانهٔ چهارچرخ محرک تولید شود ولی نهایتاً با یک موتور V6 توئین توربو و محرک عقب به بازار عرضه شد.
در دوران مدیریت یان کالوم در بخش طراحی، خودروهای جگوار، لندروور و رنجروور، به موفقیت‌های زیادی در فروش رسیدند. بدون شک طراحی زیبای آنها که جوایز مختلفی نیز به همراه داشت، نقش بالایی در این موفقیت‌ها در تاریخچه جگوار ایفا کرده است. یان کالوم در سال ۲۰۱۹ از گروه جگوار لندروور جدا شد و استودیو طراحی خودش به نام کالوم را راه‌اندازی کرد. بعد از حضور دوباره جگوار در سری مسابقات خودرویی، دانش کافی برای ساخت یک سوپراسپرت خاص که نام جگوار را در سطح دنیا به سر زبان‌ها بیاورد، فراهم شد. خودروهای اسپرت جگوار با سری XJR شناخته و نامیده می‌شدند که سری ۱۵ آنها، تبدیل به یک سوپراسپرت خیابانی شد.
خودروهای فرمول یک جگوار از پیشرانه و تجهیزات فنی ساخت کازورث (Cosworth) استفاده می‌کردند و عملا ارتباطی با مهندسی شرکت خودروسازی جگوار نداشتند. هرچند XJ-S تا دههٔ ۹۰ همچنان مشعل خودروهای اسپرت جگوار را بالا نگه داشته بود ولی XK8 که در سال ۱۹۹۶ معرفی شد ازهرجهت خودروی بهتری بود. ظاهر شیک این ماشین شباهت‌هایی با E تایپ داشت و به لطف یک موتور V8 در زیر کاپوت، از سرعت و پرفورمنس مناسب برای رقابت با خودروهایی مثل ب‌ام‌و سری ۸ و پورشه ۹۱۱ برخوردار بود.
شرکت لندرور تا ماه مارس ۲۰۱۲ به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از جگوار لندرور، شمار ۲۵۱٫۶۳۲ دستگاه خودرو تولید نمود. یک دهه بعد، این شرکت جگوار ایکس‌جی۶سی و جگوار ایکس‌جی۱۲سی کوپه را برای ملحق شدن به محصولات سدان خود معرفی کرد. در اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی، مدل محبوب تیپ ای، با مدل جگوار ایکس‌جی‌اس جایگزین شد. در دهه ۱۹۸۰ جگوار روند رو به رشد خود را، ادامه داده و مدل جگوار ایکس‌جی‌اس اچ‌ای و خودروی سوپراسپورت؛ جگوار ایکس‌جی۲۲ را روانه بازار کرد. شرکت جگوار لندرور در سال ۲۰۰۸ درپی خریداری جگوار و لندرور توسط گروه خودروسازی هندی تاتا موتورز، راه‌اندازی شد،۶ سپس برند رنجرور را نیز با آنها ادغام نمود.
جگوار سابقه‌ای طولانی درطراحی و تولید برخی از زیباترین خودروهای جهان و ایجاد هیجان در علاقه‌مندان به خودرو دارد. معمولا پس از معرفی خودروهای این شرکت، علاقه‌مندان لب به تحسین طراحی خلاقانه و هنری آنها می‌گشایند، حتی اگر عملکرد فنی این خودروها کمتر از حد انتظارات باشد. در ادامه قصد داریم نگاهی به بهترین خودروهای جگوار در طول تاریخ بیندازیم. جگوار پس از ادغام با کمپانی «بریتیش موتور» در سال ۱۹۶۸ جزئی از کارخانه «بریتیش لیلاند» گردید، که پیش از آن شرکت‌های روور و «استاندارد ترایمف» را نیز خریداری کرده بود. دو سال بعد جگوار و دایملر دو قطب بزرگ بریتیش لیلاند شده بودند و روور و ترایمف، در سوی دیگر قرار داشتند.
صندلی‌های اسپرت استاندارد یا صندلی‌های پرفورمنس قابل‌سفارش، حمایت کامل از بدن سرنشینان را در رانندگی‌های پرهیجان فراهم می‌کنند. استفاده از متریال مرغوب مانند چرم، جیر مصنوعی یا چرم ویندزور، حسی لطیف به فضای کابین اف تایپ می‌بخشد. در مدل ۷۵ و مدل‌های بالاتر، صندلی‌های گرم‌کن و سردکن‌دار به‌صورت استاندارد ارائه می‌شوند و سیستم کنترل تهویه دوکاناله، امکان تنظیم مستقل دمای کابین را برای راننده و سرنشین فراهم می‌کند.
یکی از این کارخانه‌ها «کستل برومویچ» در بیرمنگام بوده و دیگری «هیل وود بادی» در نزدیکی لیورپول است. در شرایطی که جگوار فروش بسیار خوبی در داخل و خارج از کشور داشت، ویلیام لیونز به فروش سهام خود رضایت داد. این تصمیم زمانی گرفته شد که بنیان‌گذار جگوار، ۶۴ سال داشت و علاوه‌بر کهولت به دلیل فقدان وارث نگران آینده‌ی شرکت بود.
نسخه‌ای از این خودرو در فیلم “جیمز باند؛ روز دیگر بمیر” با بازی پیرز برازنان (Pierce Brosnan) حضور داشت. قدرتی که از یک پیشرانه V8 سوپرشارژر تأمین می‌شود، هر سفر با جگوار F-TYPE ۲۰۲۴ را به تجربه‌ای به‌یادماندنی تبدیل می‌کند. این خودرو با دو نسخه مختلف از این پیشرانه عرضه می‌شود که هر دو از موتور ۵ لیتری V8 سوپرشارژر و گیربکس اتوماتیک استفاده می‌کنند. نسخه P450 قدرت ۴۴۴ اسب بخاری خود را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کند و گشتاور آن ۵۸۰ نیوتن‌متر است.
هرچند در تاریخ جگوار خودروهای اسپرت بیشتر در توجه هستند ولی XJ را می‌توان مهم‌ترین محصول این شرکت دانست. تا پیش‌ازاین، جگوار سدان‌های مختلفی تولید کرده بود ولی XJ با یک حرکت جای همهٔ آنها را گرفت و خیلی زود به بهترین سدان جهان تبدیل شد. این صرفاً یک ادعای بی‌پایه نبود زیرا پرفورمنس، راحتی و هندلینگ XJ از تمام سدان‌های آن زمان بهتر بود. زمانی که XJ در سال ۱۹۷۲ به پیشرانهٔ V12 مجهز شد، فاصلهٔ خود را با رقبا حتی بیشتر کرد. جگوار قبل از جنگ جهانی دوم با نام SS شناخته می‌شد و XK120 اولین مدلی بود که نام جگوار را به‌طورجدی مطرح کرد. این خودرو زمانی که در سال ۱۹۴۸ با پیشرانهٔ شش سیلندر کاملاً جدید و ظاهر چشمگیر در نمایشگاه لندن رونمایی شد، حتی روی بهترین‌های ایتالیا و فرانسه را هم سایه انداخت.
حدود ۱۰۰ سال پیش، یک کارگاه کوچک ساخت اتاقک موتورسیکلت توسط ویلیامز لیون در کاونتری انگلستان بنیان نهاده شد و سال ۱۹۳۵، خودروسازی جگوار نام گرفت. این شرکت هم مشابه دیگر برندهای بریتانیایی، بارها توسط گروه‌های تجاری یا سرمایه‌دارهای حقیقی متنوع مدیریت شد. در نهایت، جگوار به گروه خودروسازی تاتاموتورز هند فروخته شد تا امروزه عضوی از گروه جگوار و لندرور باشد.
جگوار چرخ‌های 15 اینچی دانلوپ با قفل مرکزی و ترمزهای درام میله‌ای گرلینگ را اضافه کرد که با پدال یا ترمز دستی کار می‌کردند. خودرو Type 00 Concept و مدل GT پیش‌رو، نه‌تنها آغازگر فصل جدیدی در تاریخ جگوار هستند، بلکه نشان‌دهنده‌ی تغییر جهت جدی این برند به‌سوی آینده‌ای پایدار و پرقدرت در دنیای خودرو الکتریکی است. ماشین جگوار مدل ۲۰۲۰ XE با آپشن‌ها و قدرت پیشرانه گوناگون از ۴۰ هزار دلار تا ۴۶ هزار قابل سفارش است و مدل فول آپشن آن قیمت بالاتری خواهد داشت. شرکت‌های بریتیش موتور، لیلاند، آستین موریس و استاندارد تریومف، متحد شدند تا بریتیش لیلاند (BLMC) ظهور کند. این رویداد، بخش اصلی مدیریت شرکت‌های خودروسازی انگلستان ره در اختیار دولت بریتانیا قرار داد که البته نتیجه‌ای نامطلوب در پی داشت.
در نهایت تا سال ۱۹۹۴، تعداد ۲۷۵ دستگاه XJ220 با میانگین قیمت ۶۰۰ هزار دلار تحویل خریدارن شد. این خودرو که یک نسخه تولید محدود محسوب می‌شد، قرار بود فقط به تعداد ۲۵۰ دستگاه ساخته شود و برای اینکه از نظر فنی نیز عملکرد درخوری داشته باشد، برای آن یک مجموعه هیبریدی به قدرت ۸۵۰ اسب بخار نصب شود. موتور سوپرشارژر 4 لیتری 6 سیلندر مستقیم با قدرت 320 اسب بخار با یک گیربکس 5 سرعته دستی یا 4 سرعته اتوماتیک جفت شده و می‌توانست این خودرو را در کمتر از 6 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برساند. سیستم تعلیق فعال کامپیوتری به طور مداوم کمک فنرهای XJR را با توجه به شرایط جاده و سرعت خودرو تنظیم می‌کرد و هندلینگ فوق‌العاده‌ای را در اختیار سرنشینان این خودروی جگوار قرار می‌داد. در سپتامبر 1935، زمانی که جگوار خودرو SS100 را با موتور 2.5 لیتری شش سیلندر با قدرت 102 اسب بخار و حداکثر سرعت 150 کیلومتر بر ساعت معرفی کرد، خیلی‌ها آن را اولین خودروی اسپورت واقعی این شرکت می‌دانستند.
جگوار F-Type ۲۰۲۲ هم اکنون با قیمت ۷۱.۰۵۰ دلار برای P۴۵۰ کوپه با چرخ محرک عقب و ۸۱.۰۵۰ دلار برای تمام چرخ متحرک R-Dynamic کوپه در دسترس است. اکنون این خودرو جگوار از دو مدل تشکیل شده است، یک مدل جدید P۴۵۰ و مدل R اما متأسفانه، این حرکت باعث می‌شود ورودی خودروی اسپرت جگوار ۸۳۰۰ دلار گرانتر شود. F-Type P۴۵۰ به صورت کوپه یا کانورتیبل با درایو عقب یا چهار چرخ در دسترس است.
علاوه‌بر این، والمزلی تصمیم داشت فراتر از وابستگی به شرکت استاندارد موتور با پیشرانه‌های متنوع ساخت خود، فعالیت کند. گران‌ترین نمونه‌ی کلکسیونی از جگوار، یک دستگاه D تایپ ساخت ۱۹۵۳ است که در سال ۲۰۱۶ با قیمت ۲۱ میلیون و ۷۸۰ هزار دلار فروخته شد. این خودرو، برنده‌ی مسابقه‌ی لمان ۲۴ ساعته ۱۹۵۶ بود و به دلیل نگه‌داری در بهترین شرایط با ۲ مالک طی ۶۳ سال، شهرت یافت. برند بریتانیایی جگوار مدتی پیش از لوگوی جدید خود رونمایی کرد و از تغییرات گسترده در آینده نزدیک خبر داد. همچنین اعلام شد که هر دو شرکت جگوار و لندروور برای کاهش هزینه‌ها، از دانش و تکنولوژی هم استفاده خواهند کرد.
در واقع عملکرد ASPC مشابه سیستم کروز کنترل سرعت پایین است که در خودروهای لندرور و جهت حفظ پایداری و کشندگی آنها در مواقع مورد نیاز، به کار گرفته می‌شود. مجموع محصولات این برند برای سال ۲۰۲۰، با نسل جدید F تایپ و سدان پرچم‌دار XJ به ۶ نوع می‌رسد. ویلیام والمزلی متولد ۱۸۹۲، حدود ۹ سال بزرگتر از لیونز بود و حتی در جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸) خدمت کرد. پس از مرگ پدر، ولیامز به شهر بلکپول و خیابانی در نزدیکی محل زندگی لیونز تغییر مکان داد تا با استفاده از تجربه‌ی خود، وارد صنعت درشکه‌سازی (Coachbuilding) شود. بهار سال ۱۹۲۱، والمزلی طرحی دوکی‌شکل از یک نفربر قابل اتصال به موتورسیکلت ثبت کرد.
این سدان سایز بزرگ در واقع جانشین سری S تایپ بود که حالا برای رقابت با مرسدس بنز ای کلاس، بی ام و سری ۵ و آئودی سری ۶، آماده می‌شد. در ابتدای دهه ۸۰ میلادی، جان ایگان مدیرعامل جگوار شد و با تعدیل سنگین نیروها، از هزینه‌های تولید و اداری کم کرد. برای سالیان، فقط دو محصول XJ-S و XJ روی خط تولید جگوار بودند و این شرکت با فروش خوب این دو خودرو، توانست هزینه‌های لازم برای پروژه‌های بزرگ بعدی را کسب کند. جگوار همواره تلاش می‌کند تا با نوآوری‌های جدید و توسعه محصولات خود، در صدر رقابت‌های جهانی باقی بماند.
شیشه جلوی کوچک و بدون قاب، حداقل حفاظت را در برابر باد و ضربه در سرعت‌های بالا فراهم می‌کرد. این ماشین مسابقه‌ای با رانندگی استرلینگ ماس دو بار در مسابقه 24 ساعته لمانز و جایزه بزرگ ریمز در سال 1952 برنده شد. این افتخار، اولین پیروزی با خودرویی بود که از ترمزهای دیسکی استفاده می‌کرد و به این ترتیب سایر خودروسازان نیز تشویق شدند که از این روش پیروی کنند. جگوار XKX مجلل دارای فضای داخلی کاملا چرم بود که با پانل‌های چوبی روی داشبورد و کنسول تزئین شد. در حالی که نسل اول XK یک گرندتورر استثنایی بود، نسل دوم حتی بهتر از قبل شد.
این شرایط، تنها به رقابت‌های اتومبیلرانی محدود نشد و سال ۱۹۹۰، با معرفی یک سوپراسپرت مدرن، به بازار خودروهای جاده‌ای رسید. جگوار XJR-15، یک مدل ۲نفره شبیه به ابرخودروهای امروزی بود که توسط پیتر استیونس طراحی شد. این محصول، اولین خودروی دنیا با بدننه‌ی تمام فیبرکربن بود و تنها ۱۰۵۰ کیلوگرم وزن داشت. جگوار XJR-15، با پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر ۶ لیتری، قدرت ۴۵۰ اسب‌بخار و گشتاور ۵۷۰ نیوتن‌متر فراهم می‌کرد، درحالی‌که سرعت‌گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتربرساعت ۳.۹ ثانیه و نهایت سرعت ۳۰۷ کیلومتر داشت.
به گفته رائودون گلاور، مدیرعامل جگوار، احتمالا تنها حدود 15 درصد از خریداران فعلی با این برند همراه خواهند ماند، چرا که جگوار تمرکز خود را بر مخاطبانی خاص تر و انحصاری تر معطوف خواهد کرد. جنگ جهانی دوم باعث کاهش درآمد و نابسامانی اوضاع اقتصادی در بسیاری از کشورهای درگیر جنگ شده بود و همین قضیه باعث شد تا گرایش مردم به خودروهای لوکس کمتر شود. همچنین بسیاری از مواد اولیه مورد نیاز برای ساخت خودرو نیز در اکثر کشورها با کاهش چشمگیری روبرو شده بود.
جگوار در حالی که یکی از قدیمی‌ترین خودروسازان دنیا به شمار می‌آید و محصولات لوکس و خاص آن، علاقه‌مندان زیادی دارد؛ اما هیچ‌وقت نتوانسته در حد و اندازه‌های نام خود ظاهر شود. در سال ۲۰۰۷ فورد اعلام کرد که برخی از زیرمجموعه‌های خودش را تعطیل می‌کند و برخی از آنها را نیز به فروش می‌رساند. شرکت‌ها و اشخاص مختلفی برای خرید این کمپانی‌ها اقدام کردند اما در نهایت، شرکت تاتاموتورز هندوستان بود که توانست جگوار و لندروور را بخرد و آنها را به دیگر زیرمجموعه‌های خودش ملحق کند. رقیب تاتاموتورز در این رقابت، دیگر شرکت هندی یعنی خودروسازی ماهیندرا بود. این خودرو در آن زمان با ۶۶۰ هزار دلار، یکی از گران ترین خودروهای دنیا بود که حتی در مقایسه با خودروهای امروزی نیز می‌توان آن را در لیست گران‌ترین خودروها از نظر قیمت کارخانه‌ای قرار داد.
در ادامه می‌توانید جدیدترین اخبار، مقالات و بررسی‌های مرتبط با جگوار را مطالعه کرده و محتوای ویدئویی را تماشا کنید. شرکت لندرور در کنار تولید خودروهای چهارچرخ محرک، اقدام به تولید سری خودروهای لوکس با نام تجاری رنجرور نموده است. خودروهای رنجرور تاکنون در مدل‌های رنج روور اسپورت، رنج روور ال۴۵۰ و رنج روور ایواک تولید و عرضه شده‌اند. با وجود ظاهر عجیب XJR، عملکرد رقابتی و هندلینگ استثنایی آن باعث شد به یکی از بهترین خودروهای جگوار در تاریخ تبدیل شود.
البته گزینه‌های سفارشی مختلفی هم برای تزیین سقف، کنسول میانی و قطعات مشکی براق در نظر گرفته شده‌اند. صندلی‌های اسپرت برقی شش‌حالته به‌صورت استاندارد ارائه می‌شوند، اما امکان ارتقا به صندلی‌های پرفورمنس برقی ۱۲حالته با ترکیب‌های جذاب از چرم و جیر مصنوعی نیز وجود دارد. البته، فضای داخلی این خودروی اسپرت دونفره چندان جادار نیست و مدل کانورتیبل نیز فضای صندوق بار بسیار محدودتری دارد. در پانل‌های برنجی پایین گلگیرهای جلو دوربین‌های رو به عقب تعبیه شده است که فقط در صورت نیاز باز می‌شوند.
استفاده می‌شود و در بسیاری از ارتش‌های دنیا نظیر انگلستان، پاکستان، هند، ایتالیا، استرالیا و کانادا مورد استفاده قرار می‌گیرد. مصرف سوخت نسخه P450 در شهر ۱۳.۸ و در جاده ۹.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است. نسخه P575 تمام چرخ محرک نیز در شهر ۱۴.۷ و در جاده ۹.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف دارد. برای لذت بردن از موسیقی در سفرهای پرهیجان، سیستم صوتی استاندارد Meridian با ۱۰ بلندگو، یک ساب‌ووفر و آمپلی‌فایر ۱۰کاناله صدایی باکیفیت را ارائه می‌دهد. شبکه‌های اجتماعی دیجیاتو سریع‌ترین روش دسترسی به اخبار فناوری، علم و خودرو است. کاریرا به طور مستقل فعالیت می کند و به هیچ نهاد یا ارگانی وابستگی ندارد.
این شرکت با سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه و توجه به نیازهای مشتریان، سعی دارد تا همچنان یکی از برترین برندهای خودروسازی در جهان باشد. جگوار با رقبایی مانند مرسدس بنز، بی‌ام‌و و آئودی در بازار خودروهای لوکس رقابت می‌کند. هر یک از این برندها دارای مزیت‌های خاص خود هستند، اما جگوار با تکیه بر طراحی منحصر به فرد و عملکرد بالای خودروهایش توانسته جایگاه ویژه‌ای را در این بازار حفظ کند.
از این خودرو فقط ۵۰ دستگاه ساخته شد تا مجوزی برای حضور نمونه‌های مسابقه‌ای آن در مسابقات سرعت باشد. تولید جگوار XJR-15 اما نتیجه دیگری نیز داشت و آن، تولید خودرو XJ220 بود که توانست برای مدتی به عنوان سریع ترین خودرو دنیا شناخته شود. این شرایط برای دیگر خودروسازان هلدینگ بریتیش موتور نیز وجود داشت که باعث شد تا چندین برند این هلدینگ از دنیای خودروسازی خداحافظی کنند و به تاریخ بپیوندند. اما جگوار، نام پرآوازه‌ای بود و مدیران هلدینگ بریتیش امید به احیا و بهبود شرایط آن داشتند. به همین دلیل تصمیم گرفتند تا این برند را با محصولات کمتری پیش ببرند و آن را از نظر مدیریتی جدا کنند. نسل بعدی این خودرو با نام D تایپ برای مسابقات آماده شد که این دو خودرو در طول سال‌های حضورشان، جوایز متعددی برای جگوار کسب کردند.
این محصول برای آزمایش استقامت بدنه پلاستیکی و فیبر کربنی در سرعت‌های بالا ساخته شد. این ابرخودرو با قرض گرفتن اجزای مکانیکی از جگوار XJR-9 برنده لمانز، از شاسی مونوکوک و بدنه ایرودینامیکی طراحی شده توسط پیتر استوینز بهره می‌برد که بیشتر به خاطر کارهای طراحی مک لارن F1 شناخته شده بود. جگوار از سال 1951 تا 1953 تنها 53 دستگاه C-Type را با ارزش حدود 6 هزار دلار تولید کرد. امروزه، قیمت فروش جگوار سی تایپ نشان‌دهنده اهمیت تاریخی و کمیاب بودن این خودرو است.
علاوه‌بر این نوع محصولات، لیونز در سال ۱۹۲۷ بدنه‌ای جدید برای خودروی آستین 7 طراحی کرد که مورد توجه بازار قرار گرفت. شرکت سوالو تا پیش از آغاز جنگ جهانی دوم در ۱۹۳۹، بدنه‌های متنوعی برای برندهای مختلف، از جمله فیات ساخت. به گزارش بخش اخبار خودرو زوم تک , شرکت خودروسازی جگوار، یکی از برندهای مشهور و قدیمی در صنعت خودروسازی جهان، اخیراً استراتژی جدیدی را در پیش گرفته است. این شرکت تصمیم گرفته است تا تمرکز خود را بر تولید خودروهای لوکس و خاص معطوف کند و از تولید خودروهای معمولی و ارزان‌قیمت دست بکشد. این تصمیم باعث شده است که برخی از مشتریان قدیمی جگوار، این برند را ترک کنند. با این حال، مدیران جگوار معتقدند که این استراتژی جدید، آینده‌ای روشن را برای این شرکت رقم خواهد زد.
با این حال چیزی که جگوار F-Type را از رقبا متمایز می‌کند و آن را به یکی از بهترین خودروهای جگوار در تاریخ تبدیل می‌کند، موقعیت نیروگاه آن در جلوی راننده به جای عقب است. در اوایل سال 1935 میلادی، جگوار خودروی SS90 را به بازاری عرضه کرد که پر از کوپه‌ها و خودروهای بزرگ بود، اما تعداد کمی از خودروهای دو سرنشینه وجود داشت. در حالی که این خودروی اسپورت کابین باز، خیره کننده بود، اما عملکرد استثنایی نداشت و از همان موتور 6 سیلندر سوپاپ جانبی مدل SS1 استفاده می‌کرد. جگوار یک در به سمت سرنشین اضافه کرد و یک شیشه جلو با قاب کرومی، سقف تاشو و سپرهای کرومی جلو در این خودرو وجود داشت. با این حال حذف بال تثبیت کننده معروف دی تایپ در پشت راننده شاید مهم‌ترین تغییر ظاهری ایجاد شده بود. این خودرو اسپورت قانونی و جاده‌ای از موتور 3.4 لیتری D-Type با قدرت 262 اسب بخار و گشتاور 352 نیوتن‌متر استفاده می‌کرد که به وسیله گیربکس 4 سرعته دستی، نیروی تولیدی را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد.
طراحی جذابش نگاه‌ها را به خود جذب می‌کند و شتاب و قدرت نفس‌گیر آن، تحسین بسیاری را برمی‌انگیزد. در کنار این نقاط قوت، کابین مجلل و فناوری‌های پیشرفته، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای سرنشینان آن رقم می‌زنند. اما جگوار اف تایپ حالا به ایستگاه پایانی رسیده و ما می‌خواهیم ببینیم که آخرین مدل این خودرو اسپرت بریتانیایی چه ویژگی‌هایی دارد.
اخیرا یک دستگاه خودرو SS100 جگوار مدل 1935 با قیمت بیش از 425 هزار دلار در لیست فروش قرار گرفت. این خودروی اسپورت در 10.8 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسید و با قیمت 395 پوند یا 2524 دلار به کم‌هزینه‌ترین وسیله نقلیه بریتانیایی تبدیل شد که سرعت بالای 160 کیلومتر بر ساعت را ثبت می‌کرد. این نیروگاه کامپکت جدید به کوتاه شدن فاصله بین دو محور، کاهش وزن و ارائه قدرت و گشتاور بیشتر کمک کرد. پیشرانه مذکور با یک گیربکس 6 سرعته دستی جفت شد و قدرت 542 اسب بخار و گشتاور 645 نیوتن‌متر را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد. طرح اولیه جگوار برای XJ220 در نمایشگاه بین‌المللی خودرو بریتانیا در سال 1998 رونمایی شد و یک خودرو مسابقه‌ای با سیستم چهار چرخ محرک و پیشرانه V12 بود که گزینه‌ای عالی برای مسابقات FIA گروه B به شمار می‌رفت.
XK120 و جانشینان آن، سنگ بنای برند جگوار پس از جنگ بودند و این نام را مثل آستون‌مارتین و فراری مطرح کردند. جگوار به طور قطعی از موتورهای درون سوز فاصله گرفته و خود را به آینده ای تمام الکتریکی متعهد کرده است. گلاور تخمین می زند که خودروهای الکتریکی تا سال 2030 به قوای محرکه غالب بازار تبدیل خواهند شد. او همچنین اشاره کرد که “صنعت خودروسازی تاکنون محصولات الکتریکی واقعا هیجان انگیزی ارائه نکرده است”، اگرچه مدل های شاخصی همچون Rimac Nevera و Lotus Evija خلاف این ادعا را ثابت می کنند. یان کالوم اسکاتلندی با حضور در راس تیم طراحان جگوار و لندروور، محصولات جدید آنها را به طور کلی دگرگون کرد.
جگوار سی تایپ که از سال 1951 تا 1953 تولید شد، یکی از تاثیرگذارترین خودروها در تاریخ خودرو و یکی از بهترین خودروهای جگوار تاکنون محسوب می‌شود. این خودرو بر اساس XK120 موفق ساخته شد و به خاطر حداکثر سرعت 193 کیلومتر بر ساعت معروف شد که آن را به سریع‌ترین خودروی تولیدی در سال 1949 تبدیل کرد. جگوار به عنوان تولیدکننده خودروهای اسپورت، بدنه‌ای سبک‌وزن و آیرودنیامیک را در C-Type به کار برد و از همان موتور، گیربکس و سیستم تعلیق جلوی مورد استفاده در XK120 بهره برد. حضور جگوار در مسابقات سرعت با مدل‌های مختلف XJR، حاصل همکاری مهندسان این شرکت با تیم مسابقه‌ای تام ویلکینسون (TWR) بود.
بنابراین فقط ۵ دستگاه جگوار CX75 در حالت پیش‌نمونه ساخته شد که در یکی از فیلم‌های جیمز باند نیز شرکت کرد. البته جالب اینجاست که در مورد تعداد دقیق موجود از این خودرو، هنوز شبهاتی وجود دارد. استفاده از موتورهای توربوشارژ، هیبریدی و الکتریکی، نشان‌دهنده تلاش این شرکت برای بهبود کارایی و کاهش مصرف سوخت است. همچنین، سیستم رادار نقطه کور نه‌تنها وجود خودروهای خارج از میدان دید را اطلاع می‌دهد، بلکه در صورت نیاز، اقدامات اصلاحی را برای جلوگیری از تصادف انجام می‌دهد.
دیدگاهتان را بنویسید