از ژیان تا امروز ، با شرکت خودروسازی سیتروئن بیشتر آشنا شوید

آندره در سال 1894 با نمرات عالی از دبیرستان فارغ التحصیل گردید و موفقشد وارد مدرسه تخصصی پلی‌تکنیک شود. بعد از پایان تحصیلاتش در دانشگاه به عنوان افسرمهندس به ارتش فرانسه وارد شد. در آن زمان بسیاری از یهودی تباران اروپایی در صنایعگوناگون نفوذ بسیاری داشتند. آندره سیتروئن با یاری گرفتن از اقوامش موفق شد در صنایعپارچه‌سازی هلند استخدام شود. بعد از برگشتن به پاریس در سال 1904 با کمک دو نفر از دوستانش کارگاه ساخت چرخدنده‌های حلزونی شکل (double – helical gearweals)را راه‌اندازی کرد. اگرچه احیای سیتروئن 2CV هرگز محقق نشد، اما این پروژه نشان می‌دهد که خودروسازان همیشه به دنبال راه‌هایی برای استفاده از میراث خود هستند.

اکنون یک نمونه کاملاً بازسازی شده از این مدل کمیاب در اینجا وجود دارد که به بررسی آن می‌پردازیم. در سال 83 شرکت رنو پارس تاسیس شد اما در سال 84 با تغییر دولت پروژه رنو وارد اولین دست‌انداز خود شد. برخی مقامات دولت وقت پروژه تندر‌90 را استعمار نوین فرانسه نامیدند و جلوی تولید و فعالیت‌های این شرکت تا سال 86 گرفته شد. در ادامه یک اصلاحیه توسط وزارت صنایع در آن زمان تهیه شد و به امضای دوباره مدیران رنو رسید، جالب آنکه در این اصلاحیه همان موارد قرار‌داد اولیه تنها یک بار دیگر تکرار شده بود. خودرو ژیان ۶۰۲ جزو آن دسته از خودروهایی بود که با زندگی مردم ایران عجین شده بود؛ خودرویی که می‌گفتند هیچ وقت چپ نمی‌کند؛ با آپشن‌های این خودرو در سال ۵۵ آشنا شوید.

ازاین‌رو، سایپا از سال 1354 نسخه‌های دیگری از ژیان شامل مهاری، وانت و وانت مسقف را هم به سبد محصولات خود اضافه کرد. ژیان در ایران با پیشرانه 602 سی‌سی تولید می‌شد و به همین دلیل ژیان 602 نام گرفته بود. پس‌ازاینکه سایپا در سال 1352 تولید رنو 5 را آغاز کرد، به‌تدریج تولید ژیان از سال 1357 کاهش یافت و نهایتاً در سال 1360 از روی خط تولید کنار رفت. تولید خودروی ژیان در ایران از اواخر دهه ۱۳۴۰ در شرکت سهامی ایرانی تولیدخودرو (سایپا) استارت خورد.

حتی خطوط برجسته روی کاپوت و صندوق عقب نیز به سبک 2CV اصلی طراحی شده بودند. پیش‌بینی می‌شود که ۲CV ۲۰۰۰ بر روی پلتفرم مشترکی با دیگر خودروهای کوچک سیتروئن ساخته می‌شد و به یک پیشرانه چهار سیلندر مجهز می‌شد. خودروی ژیان در فرانسه با نام دو شوو (Deux Chevaux) معروف است، دو شوو در زبان فرانسوی به معنای دو اسب است که به دو سیلندر بودن خودرو اشاره دارد. سیتروئن ژیان در سال‌های بعد از انقلاب کم‌کم جایگاه محبوب خود را با کاهش تولید از دست داد و رفته رفته جای خود را به خودروی دیگر فرانسوی به نام رنو داد و به خاطره‌ها پیوست.

خیلی ها در ایران از سواری با خودرو ژیان لذت برده اند؛ خودرویی جمع و جور  با هندلینگ شگفت آور. کافی است تا کمی مجله‌های قدیمی را تورق کنیم تا تصویر انواع ژیان را که با مشارکت پژو و سیتروئن طراحی شده‌اند را در خطوط مسابقات اتومبیلرانی دنیا ببینیم که چه گرد و خاکی راه انداخته‌اند! متعجب می‌شویم اما باید بدانیم که پلتفرم این خودرو هنوز هم جزو پرقدرت‌ترین‌ها در دنیای خودرو به حساب می‌آید. همین که ۱۰۰ سال است از عمر سیتروئن ژیان می‌گذرد و باز در حال صحبت درباره آن هستیم نشان از این دارد که این خودرو جایگاه ویژه خود را همچنان حفظ کرده است. بخاطر استفاده از همین سیستم تعلیق، ژیان در موانع و دست اندازها تا حد زیادی نرم و راحت بود و از تکانه‌های شدید خودرو در جاده‌های ناهموار خبری نبود. جالب است بدانید که یک مهره در آن وجود دارد که با شل و سفت کردن آن (به‌صورت دستی) می‌توان ارتفاع خودرو را تنظیم کرد.

تقریبا تمام خانواده‌های ایرانی از تمام اقشار توانایی خرید این خودرو را داشتند و این امتیاز بزرگی هم برای مردم و هم برای سیتروئن ژیان بود تا بتواند در تمام خاطرات مردم ایران جا بگیرد. این خودرو به نوعی رقیب «پیکان (خودرو)» تولیدی در شرکت ایران خودرو بود. البته ژیان کوچک‌تر از پیکان بوده و به دلیل حجم موتور پایین‌تر، قیمت کمتری نیز نسبت به پیکان داشت.

به همین دلیل در سال نخست تنها 263 دستگاه آکا و 61 دستگاه ژیان سواری تولید شد. این خودروهای دو سیلندر برای آنکه بتوانند خود را در دل خریداران ایرانی جا کنند راه درازی در پیش داشتند؛ نه سیتروئن شرکت شناخته‌شده و بزرگی بود و نه ژیان خودرویی بود که بتواند با خودروهای آمریکایی و حتی اروپایی رقابت کند. اما این خودرو یک مزیت مهم داشت و آن قیمت پایینش نسبت به رقبا بود که باعث شد به آرامی قشر متوسط ایرانی به این خودرو روی خوش نشان دهند. قیمت خودرو در اوایل عرضه در حدود هشت هزار تومان بود هرچند در‌ سال‌های بعد و در دهه 50 به حدود 13 هزار تومان رسید. سیستم تعلیق مستقل آن علاوه بر راحتی باعث پایداری خودرو می‌شد و ژیان را به خودرویی که هرگز چپ نمی‌کند، شهره کرد. ترمزهایش هیدرولیک بود و گیربکس چهار سرعته داشت و اگر می‌توانستید با گیربکس عجیبش که روی داشبورد قرار داشت کار کنید، با وجود موتور ضعیف به دلیل وزن کم به خوبی می‌توانست حرکت کند.

برادران مورس با آگاهیاز استعداد آندره در ساخت انبوه از او برای تولید و بازاریابی محصولاتشان دعوت به همکارینمودند. به دلیل بهره‌گیری از همین سیستم تعلیق، سواری ژیان در موانع و دست اندازهاتا حد زیادی نرم و راحت بود و خبری از تکان‌های شدید خودرو در جاده‎های ناهموارنبود. قابلیت منحصر به فردی که البته در پیکان تولید شده آن زمان موجود نبود. با وجودمزیت‌های ژیان، تولید این خودرو پس از سال ۱۳۵۷ به تدریج متوقف گردید. همزمان با تأسیس این شرکت آندره سیتروئن رئیس فدراسیون کارفرمایان خودرو شد. قبل از شروع جنگ اول جهانی آندره سیتروئن به ایالات متحده سفر کرد و در آنجا با هنری فورد ملاقات نمود.

ژیان را می‌توان حتی با هندل هم روشن کرد و به دلیل نوع آبکاری دیواره سیلندرها و نسبت تراکم آن، موتور حتی با گازوییل و نفت هم قادر به کار کردن است. نخستین محصول تولیدی شرکت “آکا” نام داشت که در طول چهار سال(از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰) تعداد ۱۰۳۵ دستگاه از آن تولید شد. سپس خودرو ژیان از این شرکت بهبازار ارائه و در سال ۱۳۵۵ طی قرداد با شرکت فرانسوی رنو، رنو ۵ هم به تولیدات شرکتاضافه گردید. آندره سیتروئن در سال 1919 کارخانه خودروسازی سیتروئن را پایه‌گذاری نمود.کارخانه او تا ابتدای دهه 30 میلادی چهارمین خودروسازی بزرگ جهان بود. در سال 1934تامین هزینه‌های کارخانه با مشکلات متعددی رو به رو شده بود. با بیشتر شدن مشکلات مالیبخشی از سهام آندره سیتروئن را بخش خصوصی و بخشی را بانک خریداری نمود.

سایت پدال برگزیده مردم و داوران به عنوان بهترین سایت فارسی در حوزه خودرو از چهارمین، پنجمین و هفتمین جشنواره وب ایران است. که در زیر خودرو قرار دارد، در واقع نوعی کمک فنر که در طول خودرو قرار می‌گیرد و هر کدام از میله‌ها به یکی از چرخ‌ها متصل می‌شود. “افسانه” یک فیلم در سبک فانتزی و ماجرایی به کارگردانی ریدلی اسکاتاست که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد. از بازیگران آن می‌توان به تام کروز، مایا سارا، تیمکوری، آلیس پلایتن، و بیلی بارتی اشاره کرد. بیت ران یک رسانه مستقل درباره صنعت حمل و نقل است که سعی می کند با اصول حرفه ای روزنامه نگاری مانند انصاف و دقت به پوشش وقایع مختلف این صنعت بپردازد.

آندره سیتروئن مالک و تولید‌کننده فرانسوی سیتروئن از تبار یهودی – هلندی در سال 1878 در پاریس چشم به جهان گشود. تا سال ۱۹۹۰ میلادی حدودا ۵ میلیون دستگاه خودرو ژیان به فروش رسید و یکصف طولانی ۵ ساله برای خرید دستگاه نو آن در میان خانواده‌ها و مردم کم درآمد که اکثراکشاورز یا جوان فرانسوی بودند، وجود داشت. به همین خاطر بود که ژیان‌های دست دوم راگران‌تر و حتی دو برابر قیمت نوی ان می‌خریدند که مجبور نباشند تا ۵ سال در صف انتظارآن بمانند. نمونه‌های اولیه (Prototype) ژیان را فرانسوی‌هااز ترس اینکه آلمان‌ها و هیتلر از آن‌ها به عنوان نمونه‌های خودروهای نظامی استفادهننمایند در چند مزرعه قایم کرده بودند که پس از جنگ چند عدد از آنها، از زیر خاک بیرونآورده شدند. ژیان، خودرویی که در سال 1347 توسط شرکت سهامی سیتروئن ایران (سایپا فعلی) تولید شد، به سرعت به یکی از نمادهای صنعت خودروی ایران تبدیل شد.

تا این زمان آندره سیتروئن هیچ چیز را به نام خود نکرده بود، حتی خودرو و خانه‌اش اجاره‌ای بود. ورود آندره سیتروئن به صنعت خودروسازی با کمک برادران مورس صورت گرفت. برادران مورس با آگاهی از استعداد آندره در ساخت انبوه از او برای تولید و بازاریابی محصولاتشان دعوت به همکاری نمودند. به دلیل بهره‌گیری از همین سیستم تعلیق، سواری ژیان در موانع و دست اندازها تا حد زیادی نرم و راحت بود و خبری از تکان‌های شدید خودرو در جاده‎های ناهموار نبود. با وجود مزیت‌های ژیان، تولید این خودرو پس از سال ۱۳۵۷ به تدریج متوقف گردید. نمونه ارتقا یافته آن، یعنی سیتروئن دایان که با نام ژیان شناخته می‌شد، محبوبیت فوق‌العاده‌ای در ایران پیدا کرد.

در سال ۱۳۳۷ در پی افزایش روز افزون تقاضای خرید خودرو فکر ساخت ژیان البته به صورت مونتاژ در ایران شکل گرفت. اقدامات عملی در این راستا با صدور مصوبه‌ای در سال ۱۳۴۲ از سوی وزارت اقتصاد در خصوص چگونگی شرایط پروانه ساخت خودرو صورت گرفت. از درخواست‌های پذیرفته شده در آن زمان می‌شود به شرکت‌های ایران ناسیونال (ایران خودرو) شرکت سهامی سیتروئن (سایپا) و جنرال موتورز ایران (پارس خودرو) اشاره نمود. ژیان نه تنها اولین خودرو سازگار با محیط زیست بود (از نظر مصرف بنزین) بلکه صنعت خودروسازی آن زمان را هم متحول نمود و لقب خودروی مردمی را به خود اختصاص داد. حتی در سال ۱۹۵۸ مدل تازه‌ای به نام صحرا “Sahara” ۴×۴ CV2 با دو موتور، یکی برای چرخ‌های عقب و یکی برای جلو، تولید شد. ژیان‌ها در ابتدا تنها در یک رنگ خاکستری تولید می‌شدند ولی بعدها رنگ‌های شاد و متنوع زرد و قرمز و … هم اضافه شدند.

دو شوو در زبان فرانسوی به معنیدو اسب است که بیانگر قدرت دو اسب بخاری این خودرو در مقیاس فرانسوی می‌باشد. محبوبیتزیاد این خودرو بیشتر به دلیل قیمت ارزان و مصرف بسیار کم بنزین آن می‌باشد. در حقیقتخودروی ژیان پاسخ سیتروئن به مدل رنو ۴ بود که پس از معرفی آن در سال ۱۹۶۱ سبب سقوطفروش مدل ۲CV شد. این خودرو همچون ۲cv از موتور دو سیلندری که بهوسیله هوا خنک می‌شد بهره می‌گیرد. موتور این خودرو در آغاز همچون ۲ cvاز حجم ۴۳۵سی سی بهره‌مند بود ولی در ادامه تولید آن حجم موتور به ۶۰۲ سی سی ارتقا پیدا کرد کهسبب تولید قدرت و سرعت بیشتر خودروی ژیان شد. گفته می‌شود که در آن زمان جمعا 5 میلیوندستگاه از مدل‌های گوناگون خودروی ژیان در جهان تولید گردیده است.

سیتروئن ۲CV در نسخه دیان و با نام ژیان، از سال ۱۳۴۷ در شرکت سهامی سیتروئن ایران که امروزه سایپا نام دارد، تولید شد. ژیان در رقابت با پیکان به عنوان خودروی اقتصادی، گوی رقابت را از دست داد و تا سال ۱۳۶۰ در ایران تولید شد و جای خود را به رنو ۵ معروف داد. در سال 86 و با شروع دوباره پروژه به صورت جدی از طرفی چشم مدیران رنو ترسیده بود و از سوی دیگر وضعیت بین‌المللی برای ایران تغییر کرده بود و ایران به آرامی وارد فاز تحریم‌ها می‌شد. به دلیل این فضا و تاخیرهای رخ داده قیمت اولین تندر‌90‌ها بسیار بالاتر از پیکان بودند (در تیپ‌های مختلف بین 11 تا 14 میلیون تومان) برای همین پراید عملاً جایگزین پیکان شد. واحد طراحی رنو در آسیا به جای ایران از هند سر در‌آورد و فاز دوم برنامه رنو در ایران به فراموشی سپرده شد. با تغییر مدیران دو شرکت ایران‌خودرو و سایپا هیچ‌گاه خودرویی با نشان این شرکت‌ها روی پلت‌فورم تندر‌90 طراحی نشد و عملاً تیراژ پایین سبب شد صادرات توجیه‌پذیر نباشد.

ازاین‌رو، وی در سال 1934 دستور ساخت خودرویی ساده و ارزان‌قیمت را صادر کرد. بولانگر برای این خودرو ویژگی‌هایی مثل وزن سبک، توانایی حمل 50 کیلوگرم بار و چهار سرنشین با سرعت 50 کیلومتر بر ساعت و توانایی حرکت در جاده‌های ناهموار و گل‌آلود را در نظر گرفته بود. بدین ترتیب، پروژه ساخت چنین خودرویی در سیتروئن با نام TVP آغاز شد و اولین پروتوتایپ‌های آن در سال‌های 1936 و 1937 ساخته شدند. شرکت سهامی ایرانی سیتروئن در سال ۱۳۴۴ در زمینی به مساحت ۲۴۰ هزار مترو زیر بنای ۲۰ هزار متر و با سرمایه پایه ۱۶۰ میلیون ریال به وسیله “آلفرد آیسه”تاسیس گردید. پایین بودن حجم (قدرت) موتور ژیان سبب شده بود که این خودرو از توان لازمبرای حرکت در خیابان‌های سربالایی بهره‌مند نباشد؛ به همین علت خانواده‌هایی که ازوضع مالی مناسب‌تری بهره‌مند بودند، پیکان نسبت به ژیان برایشان ارجحیت داشت.

سیتروئن دایان یا ژیان یکی از معدود سیتروئن‌هایی بود که طراحی بدنه آن توسط خود سیتروئن صورت نگرفت و طراحی آن به شرکت پنهار سپرده شد. هدف تولید دایان همانند 2CV ساخت خودرویی متناسب با شهرها و نیازهای خانواده و با حداقل قیمت و هزینه نگهداری بود. ژیان خودروی کوچکی بود که مطلوب برای ترددهای درون شهری و برای فراهم نمودن نیاز یک خانواده کم جمعیت با حداقل قیمت و هزینه نگهداری بود. به علت قیمت ارزان و مصرف بسیار کم بنزین، خودروی ژیان محبوبیت فراوانی داشت. علیرغم پیشرانه کوچک ۲ سیلندر و شکلی عجیب، این خودروی ۶۰۱ کیلوگرمی حداکثر سرعت مشابهی با مینی ۸۵۰ داشت. آن زمان جاده‌ها حال‌وروز خوشی نداشتند بنابراین آنچه اهمیت بیشتری پیدا می‌کرد شتاب گیری در سرعت‌های پایین بود هرچند منحنی گشتاور این خودرو تقریباً تخت بود.

از جمله دیگر ویژگی‌های جالب ژیان، سیستم جرقه زنی آن است که همانند بسیاری از خودروهای امروزی از نوع کوئل دوبل بوده و فاقد دلکو است. پیشرانه دو سیلندر آن از نوع باکسر با فشار روغن و جریان هوا خنک می‌شود و شاتون‌های آن بر روی میل لنگ پرس شده‌است. همانند بسیاری از خودروهای فرانسوی دیفرانسیل جلوی آن دوره، مجموعه پیشرانه و گیربکس به صورت طولی نصب شده‌است. جالب است بدانید که ژیان حتی دارای پیچ تنظیم ارتفاع چراغ‌های جلو از داخل کابین بوده‌است.

وب سایت خودرو با هدف اطلاع رسانی در حوزه خودرو در آذر 92 فعالیت خود را آغاز نموده است. سعی بر آن بوده که مرجعی برای اطلاعات و مشخصات فنی خودروهای داخل ایران باشیم و بتوانیم به صورت تخصصی مقایسه، قیمت، تست و بررسی خودرو‌ها را انجام بدهیم. سیتروئن ۲CV ۲۰۰۰ یک نمونه بارز از پروژه‌هایی است که به دلایل مختلف به سرانجام نرسیده‌اند. داستان ۲CV ۲۰۰۰ به ما نشان می‌دهد که حتی ایده‌های بزرگ نیز ممکن است به دلایل مختلف به نتیجه نرسند، اما همیشه می‌توان از آن‌ها درس گرفت و برای آینده الهام بخش بود. تولید ژیان از دهه ۳۰ آغاز و با گذشت زمان تغییراتی در شکل ظاهری و قسمت‌های فنی آن ایجاد شد که باعث ادامه روند تولید آن و عرضه در مدل‌های گوناگون شد.

حتی خطوط برجسته روی کاپوت و صندوق عقب نیز به سبک ۲CV اصلی طراحی شده بودند. ۲CV، با طراحی ساده و کاربردی خود، در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی به یکی از محبوب‌ترین خودروهای جهان تبدیل شده بود. با این حال، با گذشت زمان و تغییر سلیقه‌ها، تولید ۲CV در دهه ۸۰ میلادی متوقف شد. در آن‌ سال‌ها و بعد از اجرای پروژه سمند مشخص شده بود که بزرگ‌ترین ضعف صنعت خودرو ایران نداشتن دانش طراحی و ساخت پلت‌فورم است.

طراحی این کانسپت کاملاً با نگاه به ۲CV قدیمی شکل گرفته و درعین‌حال، این مفهوم را با عناصر طراحی مدرن دههٔ ۹۰ بروز کرده است. فرم کلی بدنه، سقف منحنی، طراحی درها، گلگیرهای برجسته و چراغ‌های کوچک عقب همگی ۲CV را به یاد می‌آورند و حتی خطوط برجستۀ روی کاپوت و صندوق هم به سبک ژیان قدیمی کار شده است. قوس چرخ‌ها به صورت متفاوتی برش خورده‌اند و در گلگیرهای عقب بخش‌هایی برای خنک کردن موتور تعبیه شده است. این خودرو همچنین دارای چراغ‌های عقب سفارشی است که در کنار فن خنک کننده مورد نیاز موتور اضافی قرار گرفته است.

این که به این روز افتاده به خاطر این است که ماشین جون داری هست و فقط صاحبش بهش رسیدگی نمی‌کند. البته یکی از ویژگی‌های مثبت ژیان، سیستم تعلیق منحصر به فرد این خودرو در مقایسه با تکنولوژی روز آن زمان بود. سیستم تعلیق این خودرو به صورت دو استوانه است که در زیر خودرو قرار دارد. در واقع این دو استوانه حکم نوعی کمک فنر را داشت که در طول خودرو قرار گرفته و هر کدام از استوانه‌ها به یکی از چرخ‌ها متصل می‌شود. با صدور پروانه تاسیس و مشخص شدن اعضای هیئت مدیره در انتهای سال ۱۳۴۵ به شکل رسمی فعالیت شرکت شروع شد.

آیسه با جلب موافقت سیتروئن فرانسه و البته دولت ایران توانست مجوز تولید محصولات سیتروئن را در 1344 اخذ کند و در اواخر 1345 «شرکت ایرانی تولید اتوموبیل سیتروئن» (SAIPAC) به صورت رسمی ثبت شد. سیتروئن فرانسه به‌طور مستقیم در شرکت جدید سهامدار بود و بخش عمده‌ای از سهام نیز به خانواده آیسه تعلق داشت. با صدور پروانه تاسیس و مشخص شدن اعضای هیئت مدیره در انتهای سال ۱۳۴۵به شکل رسمی فعالیت شرکت شروع شد. برای اکثر مردم روستایی و فقیر فرانسه در زمان جنگ دوم جهانی بسیار مطلوببود. سیتروئن 2CV 2000 یک نمونه بارز از پروژه‌هایی است که به دلایل مختلف به سرانجام نرسیده‌اند.

آنچه از این پروژه پنهان باقی مانده، نشان از یک طراحی بسیار جذاب و نوآورانه دارد. استفاده از سپرهای پلاستیکی طوسی‌رنگ در ترکیب با طراحی رترو، به این خودرو ظاهری منحصربه‌فرد بخشیده بود. حتی فضای داخلی نیز با الهام از مدل‌های مدرن‌تر سیتروئن، مانند برلینگو، طراحی شده بود. پیش‌بینی می‌شود که 2CV 2000 بر روی پلتفرم مشترکی با دیگر خودروهای کوچک سیتروئن ساخته می‌شد و به یک پیشرانه چهار سیلندر مجهز می‌شد. خودرویی که با الهام از طراحی ساده و دوست‌داشتنی 2CV اصلی، با عناصر طراحی مدرن دهه 90 ترکیب شده بود.

این خودرو ساده و با‌دوام بود و همین خصوصیت‌ها آن را برای دورانی که نه تعمیرکار به تعداد کافی وجود داشت و نه راه‌های آسفالته زیاد بود، مزیتی مهم به حساب می‌آمد. برادران امیدوار، جهانگردان معروف ایرانی نیز در بخشی از سفر خود از ژیان استفاده کردند. عصر خودرو- ژیان، ساده و با‌دوام بود و همین خصوصیت‌ها آن را برای دورانی که نه تعمیرکار به تعداد کافی وجود داشت و نه راه‌های آسفالته زیاد بود، مزیتی مهم به حساب می‌آمد. به گزارش تجارت امروز؛ برخی خودروها با خاطرات یک ملت عجین هستند؛ خودرو ژیان نیز به خاطر امکاناتی در زمان خود داشت یکی از بهتری خودره‌های آن سال‌های ایران بود. شاید زمانی که این خودرو برای اولین‌بار در نمایشگاه خودرو پاریس در هفتماکتبر سال ۱۹۴۸ رونمایی گردید هیچ کس تصور نمی‌کرد تا بیست سال از محبوب‎ترین و پرفروش‌ترین خودروهای فرانسه باشد.

خودروی ژیان برای چندین سال در یک مدل و به صورت سواریهاچ بک تولید می‌شد ولی پس از سال ۱۳۵۳ تنوع مدل ژیان‌های تولیدی افزایش یافت و مدلوانت این خودرو با نام “ژیان مهاری” و “ژیان پیکاپ” (وانت اتاق دار)تولید گردید. این خودرو به گونه‌ای رقیب “پیکان” تولیدی در شرکت ایران خودرومحسوب می‌شد. البته ژیان کوچک‌تر از پیکان بود و به علت حجم موتور پایین‌تر، قیمت پایین‌تریرا نیز نسبت به پیکان داشت.

سیتروئن با احیای 2CV، امیدوار بود تا بار دیگر به موفقیت‌های گذشته خود دست یابد. این شرکت طرح‌های اولیه‌ای از 2CV جدید را نیز منتشر کرده بود که نشان می‌داد این خودرو همچنان به طراحی ساده و دوست‌داشتنی خود وفادار خواهد ماند. با این حال، به دلایلی نامعلوم، پروژه احیای 2CV هرگز به مرحله تولید نرسید و این خودرو همچنان در حد یک طرح روی کاغذ باقی ماند. این خودرو جذاب فرانسوی روی پلتفرم Smart Car گروه استلانتیس ساخته خواهد شد و تمرکز اصلی آن بر کارایی و قیمت پایین خواهد بود. انتظار می‌رود این خودرو با یک پیشرانه تمام برقی عرضه شود تا بتواند با رقبای جدید خود، نظیر رنو 5، رقابت کند. این بازگشت به بازار می‌تواند نویدبخش احیای خاطرات شیرین و همچنین تجربه‌ای جدید برای نسل‌های جوان‌تر باشد.