دانش نظامی: سامانه پدافند هوایی برد بلند باور-٣٧٣ تحولات جهان اسلام

نکته مهم دیگر در مورد پیشرانش ذوالجناح، استفاده از موتور مشابه در دو مرحله اول خود است. به گفته مهندس حسینی پیشران دو مرحله اول ذوالجناح از نظر طول و قطر مشابه بوده و فقط نازل مرحله دوم متفاوت با مرحله اول و متناسب با ارتفاع عملیاتی مربوط طراحی شده است. استفاده از دو نوع پیشران سوخت جامد و مایع در مراحل مختلف یک ماهواره‌بر سبب ایجاد ماهواره‌بر ترکیبی می شود که البته نباید با استفاده از پیشران ترکیبی یا هایبرید جامد و مایع اشتباه گرفته شود. مقایسه این اطلاعات با داده‌های مراحل طراحی و شبیه‌سازی به کمک اصلاح و بهبود روش‌های طراحی می‌آید. بخشی از زیرسامانه‌های محموله تحقیقاتی پرتاب ذوالجناح مشابه انواع مورد استفاده ماهواره‌های کشور است که در آینده مورد استفاده قرار خواهد گرفت که از این نظر هم به آزمایش و تثبیت قابلیت آنها کمک می کند. مسئله مهم دیگر اهمیت استراتژیک منطقه چابهار برای این پرتاب و رسیدن به این مدار است.

در طراحی عملیاتی ماهواره‌بر ذوالجناح مرحله اول حدود 70 ثانیه عمل کرده و مجموعه را به ارتفاع 15 کیلومتری می‌رساند. پس از آن پیشران مرحله دوم عمل کرده و سپس پیشران مرحله سوم که رانش کم داشته اما زمان عملکرد بسیار طولانی تری دارد روشن می شود. سیستم موتور، انتقال قدرت، وزن عملیاتی، شعاع عملیاتی، سرعت، قابلیت حمل سلاح، ظرفیت حمل نفرات و بار، سیستم حفاظت در مقابل انفجار، و سطح حفاظت بالستیک بدنه در خودروی رعد، به شکل کاملا چشمگیری، قوی تر و به روزتر شده است. چراغ های LED نصب شده، روی سقف خودرو، باعث شده تا نفرات، دید خوبی به محیط اطراف، تا فاصله ی چندین متری داشته باشند.

لازم به ذکر است که ذوالجناح همانند سیمرغ قابلیت قراردهی تعدادی ماهواره کوچک به‌جای یک ماهواره را نیز دارد و مثلاً می‌تواند 10 ماهواره مکعبی 20کیلوگرمی را با هدف توسعه فناوری‌های منظومه ماهواره‌ای در مدار قرار دهد. از آن زمان، این موضوع  در دستور کار قرار گرفت و  طراحی مفهومی آن در وزارت دفاع، قرارگاه خاتم‌الانبیا(ص) و برخی مراکز علمی و دانشگاهی کشور آغاز شد. یکی از سامانه‌های پدافندی ایران که برتری‌ زیادی نسبت به سامانه S-300 دارد، سامانه موشکی باور 373 است.

این سامانه غیرقابل نفوذ و ضد هک بوده و پرتابگرهای مربعی آن مشابه پرتابگرهایی است که ناوهای جنگی نیروی دریایی استفاده می‌کنند. یکی از نقاط ضعف ما در حوزه رادارها بود که خوشبختانه با خرید رادار گاما، اصلاح و به‌روزرسانی‌ها آغاز شد تا در نهایت موفق شدیم رادارهای آرای فازی را بومی سازی کنیم. در تازه ترین رزمایش نیروهای مسلح، باور 373 موفق شد هدفی با برد بیش از 450 کیلومتر را شناسایی کرده و در برد 405 کیلومتری به کمک رادار جدید هدف قرار دهد.

خودروهای نظامی، خودروهای زره پوش شده ای هستند که در برابر خطراتی نظیر مین ها و بمب های کنار جاده ای و یا کمین های غافلگیر کننده ی دشمن، از جان نفرات محافظت میکند. نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، به واسطه ی وجود تهدید گروهک های تروریستی، در معرض آسیب قرار داشته و این امر سبب شده که نیاز به ایجاد رده های مختلف حفاظت، برای خودروها در ایران احساس شود. به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، در پی بدقولی روس‌ها در تحویل سامانه موشکی پدافند هوایی بُرد بلند S300 به ایران بود که متخصصان صنعت دفاعی کشورمان با تدبیر رهبر معظم انقلاب تصمیم گرفتند دست به کار طراحی و ساخت سامانه‌ای بومی با همین مشخصات بزنند. این خودرو با استفاده از پیشرانه ای مشابه خودروی ارس توانایی تولید نیرویی در حدود 133 اسب بخار را داشته و برای عبور از مناطق صعب العبور از چالاکی مناسبی برخوردار شده است. پیشرانه خودروی نظامی سفیر نیز موتو Z24 ساخت شرکت نیسان با تغییرات و بهینه سازی هایی خاص بوده که توانایی تولید نیرویی در حدود 100 اسب بخار را دارد.

کاربرد رادارهای غیرفعال این است که برای مقاومت در برابر جنگ الکترونیک و افزایش برد کشف اهداف رادار وارد عمل می‌شوند. در واقع وظیفه چنین راداری، ردیابی غیرفعال امواج سه بعدی سیستم‌های هواپیما نظیر لینک 16، امواج دوست یا دشمن و امواج سیستم‌های ناوبری هواپیما است. امروزه اولویت هر کشوری باید تقویت سامانه‌های پدافندی باشد چرا که کشورهای متخاصم از انواع و اقسام موشک‌های کروز و بالستیک برای انهدام اهداف خود استفاده می‌کنند و اگر سیستم‌های موشکی برای پاسخ متقابل وجود نداشته باشد، شکست حتمی خواهد بود. لازم به ذکر است تا آن زمان بعضی از این خریدها وارد ایران شد و بعضی دیگر نیز به بهانه تحریم‌های غرب و آمریکا علیه ایران، توسط روسیه به ایران تحویل داده نشد. از همین رو ایران دست به اصلاح ساختار پدافندی زده و به صورت جدی، ساخت و تولید بومی سامانه‌های پدافندی را آغاز کرد. لازم به ذکر است که تولید انبوه این خودرو با امکانات موجود کشور به صورت تکرارپذیر و بدون نیاز به سرمایه‌گذاری صنعتی در نزاجا قابل انجام است.

ایران پس از حمله‌ای که آمریکا به عراق انجام داد، به تحلیل اقدامات ایالات متحده پرداخت و توانست با نیازسنجی درست و اصولی، خریدهای گسترده‌ای در زمینه سامانه‌های پدافند هوایی انجام دهد. از جمله خریدهای کشورمان در راستای ارتقای نیروی دفاعی می‌توان به چند نوع سامانه راداری و شناسایی، سامانه جنگ الکترونیک و سامانه‌های پدافند کوتاه برد T0R-M1 و BUK-M2 اشاره کرد. از ویژگی‌های مهم سامانه باور 373 می‌توان به قابلیت ضد رادارگریزی اشاره کرد که به آن اجازه می‌دهد اهداف پنهان‌کار با سطح مقطع راداری بسیار کم را شناسایی کند. نخستین بار سال 95 بود که رونمایی از آن به عمل آمد و از 98 به خدمت پدافند هوایی ارتش درآمد. به گزارش خبرنگار  حوزه دفاعی امنیتی  گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، خودروهای تاکتیکی یکی از ابزارهای بسیار مهم در عرصه های نبرد با دشمنان هستند. این خودروها به جهت لزوم بهره گیری در این زمینه ها باید از ویژگی های شاخصی برخوردار باشند.

ذوالجناح در تعزیه و دسته‌های سوگواری امام سوم شیعیان از اهمیت و احترام خاصی برخوردار است. ذوالجناح را در ضمن به عنوان عقل فعال به حساب آورده و آن را به براق تشبیه می‌کنند. در ویدئو نمایش داده شده از آزمایش گرم زمینی این موتور که برای اولین بار در برنامه تلویزیونی علمی چرخ از شبکه چهارم سیما پخش شد، 65 ثانیه از 70 ثانیه عملکرد این موتور از ابتدای فرایند تولید نیروی رانش به نمایش گذاشته شد. موتور دیزلی ۸ سیلندر آن که با آب، خنک میشود، ۲۶۰ اسب بخار را برای این خودروی دو دیفرانسیل و چهار چرخ متحرک ایجاد میکند. محافظت کردن این خودروها، از سطوح مختلفی که شامل مقاومت در برابر گلوله های سلاح های تهاجمی و تیر بار، تا بمب های کنار جاده ای و مین است. حال در مورد جدیدترین خودروهای نظامی زره پوش در ایران و ویژگیهای منحصر به فردشان مطالبی را ارائه می دهیم.

پیش از ماهواره‌بر ذوالجناح با قطر 1.5 متر، بزرگترین قطر پیشران های سوخت جامد کشور مربوط به موشک دو مرحله‌ای سجیل با قطر 1.25 متر بود. هدف طراحی این ماهواره‌بر 25.5متری و 52تنی، قراردهی محموله‌هایی تا 220 کیلوگرم در مدار 500کیلومتری دایروی است، از این نظر، توانمندی ذوالجناح نزدیک به ماهواره‌بر بزرگتر و سنگین‌تر سیمرغ است که توان حمل 250 تا 350 کیلوگرم محموله را به مدار 500کیلومتری دارد. خبر آغاز مطالعات برای ساخت دومین پایگاه پرتاب فضایی کشور در چابهار اعلام شده ولی این مسئله مشخصا امری زمان بر و گران قیمت است. در عین حال داشتن یک پرتابگر متحرک برای ماهواره بر ها می تواند کشور ما را قادر کند تا با کمترین زیر ساخت ممکن از منطقه ای مثل چابهار به پرتاب فضایی اقدام کند. در برنامه پخش شده از شبکه ۴ سیما به بحث امکان پرتاب از نزدیکی دریا و همچنین رسیدن به مدار خورشید آهنگ با ماهواره بر ذوالجناح اشاره شد.

البته این ایده تا دو دهه بعد یعنی در اواخر دهه ۸۰ رنگ و بوی اجرایی شدن به خود گرفت. حدود سال ۸۷ بود که خودرویی تاکتیکی که به خودروی جیپ شباهت زیادی داشت با نام «سفیر» رونمایی شد. کامیون ظفر یکی از خودروهای تاکتیکی ساخت صنایع دفاع کشورمان است که توسط سردار دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح رونمایی شده است.

این خودروها به جهت لزوم بهره گیری در زمینه های ذکرشده باید از ویژگی های شاخصی برخوردار باشند. براساس شنیده‌ها کامیون ذوالجناح از یک پیشرانه دیزلی توربوشارژ ایرانی با قدرت ۵۰۰ اسب‌بخار استفاده می‌کند. در آینده قرار است نمونه‌های قوی‌تر ذوالجناح با توسعه پیشران‌های سوخت جامد آماده شوند که به طور دقیق‌تر باید گفت با ارتقاء ضربه ویژه موتور همراه خواهد بود. این امر به خودی خود سبب کاهش هزینه و زمان توسعه محصول و نیز افزایش قابلیت اطمینان می شود هر چند که نسبت به یک طراحی اختصاصی برای ارتفاع مذکور ممکن است کمتر بهینه باشد.

در ادامه بومی سازی موشکهای سامانه های دفاع هوایی، ساخت موشکهای خانواده صیاد مانند صیاد ۱، ۲ و ۳ طیف وسیعی از سامانه‌های بومی مانند سوم خرداد، طبس و تلاش را به مرحله عملیاتی رساند. نیروهای مسلح کشورمان در سال‌های اخیر دستاوردهای مهمی را در عرصه خودروهای تاکتیکی داشته‌اند. خودروی نینوا به گونه‌ای طراحی شده که بتواند، حتی با وجود آسیب‌های فراوان، سرنشینان خود را سالم از منطقه دور کرده و به حرکت خود ادامه دهد. این خودروی تاکتیکی در حمل مهمات، نفرات و توپ‌های پدافندی در زمین‌های ناهموار نیز قابلیت‌های بالایی دارد. اما در پیشران سوخت مایع، با کنترل جریان سوخت و اکسید کننده قابلیت کنترل فرایند احتراق و میزان رانش تولیدی به مقدار زیادی وجود دارد که سبب ایجاد امکان تنظیم دقیق سرعت محموله در هنگام تزریق به مدار می شود. در پیشران هایبرید یک جزء که می‌تواند سوخت باشد به صورت جامد و جزء دیگر مثلاً اکسیدکننده به صورت مایع ذخیره می‌شود تا مقدار نیروی رانش و فرایند احتراق نسبت به پیشران های سوخت جامد قابل کنترل باشد.

به طور خلاصه در حالی که قطر ذوالجناح نزدیک به سفیر-1 است، توان عملکردی نزدیک به سیمرغ داشته و از نظر وزنی بین این دو قرار می‌گیرد در حالیکه سهولت پرتاب آن از هر دو ماهواره‌بر مذکور بسیار بیشتر است. در این گزارش به مرور اطلاعات جدیدی که از ماهواره‌بر ترکیبی سوخت جامد و مایع ذوالجناح اعلام شده پرداخته‌ایم. نظام ایران مجهز به خودروهای نظامی تهاجمی- تاکتیکی دیگری به نام های( ذوالجناح، ذوالفقار، سفیر، یوز،کرار،نینوا، سپهر و سمندر و..) هست که ساخت آنها قدیمی تر است. رادار 64N6E2 سامانه اس 300 یک رادار نظارت هوایی 3 بعدی باند S بوده که توانایی برد آن به 300 کیلومتر می‌رسد و قابلیت شناسایی 200 هدف دارد. علاوه بر این رادار رهگیری این سامانه قادر است به طور همزمان 12 هدف را رهگیری کرده و آن‌ها را به رادار درگیری انتقال دهد.

خودروی «نینوا» بر اساس نیاز نیرو‌های مسلح، توسط متخصصان متعهد کشورمان در معاونت جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش طراحی شد. با پایان جنگ تحمیلی، ایده ساخت تجهیزات بومی همچون سایر زمینه‌ها در زمینه خودروهای نظامی تاکتیکی نیز در دستور کار قرارگرفت. با ساخت ذوالجناح نه تنها یک گام در افزایش قطر پیشران‌های سوخت جامد برداشته شد بلکه پیشرانی با نیروی بیش از کیلوگرم-نیرو یا 74 تن-نیرو به دست آمد که تبدیل به قوی‌ترین پیشران سوخت جامد ساخت کشور شده و برای اولین بار هم در یک کاربرد غیرنظامی به کار گرفته شده است.

به گزارش مشرق، خودروهای تاکتیکی یکی از ابزارها و ادوات بسیار مهم در عرصه‌های نبرد و میدان‌های پیکار با دشمنان هستند. این خودروها به جهت لزوم بهره گیری در زمینه‌های ذکرشده باید از ویژگی‌های شاخصی برخوردار باشند. نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نیز به دلیل تحریم‌های گسترده علیه ایران اسلامی چند وقتی است که طراحی و تولید خودروهای تاکتیکی بومی را در دستور کار قرار داده‌اند. ذوالجناح برای حرکت برروی سطح جاده طراحی نشده و باید این خودروی عظیم را در مناطق بیابانی و… حرکت داد. نقش آفرین اصلی در خودروی تاکتیکی و فوق سنگین ذوالجناح؛ شاسی ۱۰ اینچی آن است که امکان حمل باری با وزن ۳۰ تن را فراهم می‌کند.

لازم به ذکر است ماهواره‌بر 85 تنی سیمرغ با قطر 2.4 متر در مرحله اول خود چهار موتور کلاستر شده سوخت مایع دارد که حدود 144 تن رانش تولید می‌کند و ذوالجناح سوخت جامد با قطر 1.5 متر بیش از نصف این میزان رانش را در مرحله اول خود تولید می‌کند. برای اولین بار در حدود یک سال پیش و پس از پرتاب ماهواره‌بر سیمرغ حامل ماهواره ظفرـ‌1 ساخت دانشگاه علم و صنعت که البته با موفقیت کامل همراه نبود، خبر از وجود ماهواره‌بر جدیدی به‌نام ذوالجناح داده شد. در آن زمان تنها اعلام شد که ذوالجناح دارای سوخت جامد و قرار است ناهید‌ـ1 را به مدار مدنظر برساند. مثال دوم برای فهم بهتر قدرت این ماهواره بر، اینکه ذوالجناح با سه مرحله کامل خود می تواند حدود ۱۰ ماهواره نور که در اردیبهشت ماه توسط نیروی هوافضای سپاه به فضا ارسال شد را در یک پرتاب به فضا ارسال کند. در تست اخیر که صرفا با مرحله اول سوخت جامد صورت گرفته یکسری از حس گرهای لازم برای انجام محاسبات لازم برای برآورد از نحوه عملکرد سامانه های این ماهواره بر در بخش اول این ماهواره بر نصب شده بوده است. خودروی نظامی سپهر قابلیت بسیار مناسبی در هنگام عبور از شیب های تند و موقعیت های کوهستانی و صعب العبور داشته و از یک سیستم تعلیق پیشرفته با قابلیت تنظیم زاویه به منظور جلوگیری از واژگونی استفاده می کند.

در آخرین تست‌ها، موشک صیاد-4B موفق شده است اهداف را در فاصله ۳۰۴ کیلومتری مورد اصابت قرار دهد. این پرتابگر بر خلاف نمونه‌های روسی که تیوپ‌های گرد دارند، مشابه پرتابگرهای سامانه پاتریوت طراحی شده‌اند. رادار معراج-۴ یک رادار سه بعدی برد بلند از نوع آرایه فازی فعال است که از ۴۰ ردیف موج‌بر ساخته شده است. بیشینه برد این رادار ۴۵۰ کیلومتر و بیشینه ارتفاع ۱۳۰ کیلومتر و بیشینه برد برای اهداف بالستیک ۱۲۰۰ کیلومتر و توان کشف و ردیابی ۳۰۰ هدف را به‌طور همزمان و قابلیت رهگیری همزمان ۱۰۰ هدف را دارد. پس از مشاهده عملکرد آمریکا در جنگ عراق و تجزیه و تحلیل اقدامات عملیاتی آمریکا توسط نیروهای پدافند هوایی ایران، ایران خریدهای گسترده‌ای را در زمینه پدافندی آغاز کرد.

موشک صیاد-۴ توان درگیری با برد ۲۰۰ کیلومتر و ارتفاع درگیری ۲۷ کیلومتر را مشابه موشک 48N6E2 در سامانه S-300 دارد. موشک صیاد-۴ در بخش کنترل در بخش انتهایی موشک از بال‌های تثبیت کننده و سیستم کنترل بردار رانش به‌صورت همزمان استفاده می‌کند که باعث افزایش قابل توجه مانورپذیری موشک شده است. وجود این تغییرات، موشک صیاد-۴ را شبیه به موشک 48N6DM در سامانه S-400 که خاصیت ضد بالستیک دارد کرده است.

مرحله اول ذوالجناح فاقد بالک بوده ولی در مرحله دوم چهار بالک پایدارساز کوچک نصب شده است. امکان افزایش رانش در این پیشران به نزدیک 100 تن نیز قابل انجام است که یک ارتقاء جدی در حوزه پیشران‌های سوخت جامد در کشور محسوب می‌شود. از نظر مقایسه با دو ماهواره‌بر قبلی یعنی سفیر-1 و سیمرغ جدول زیر می‌تواند گویای تفاوت‌ها باشد.

با وجود عدم اعلام جزئیات، صرف اطلاع از اینکه برنامه فضایی کشور صاحب یک پرتابگر سوخت جامد نیز خواهد شد، بسیار امیدوارکننده بود تا قراردهی ماهواره‌ها در مدار روند سریع‌تری در آینده نزدیک به خود بگیرد. در روئین تن از زره کامپوزیتی پیشرفته، استفاده شده که نسبت به سایر خودروهای نظامی ، از وزن کمتری برخوردار است. سطح حفاظت این خودرو، در برابر گلوله های، 12.7 میلیمتری هسته ی فولادی مقاوم است. درب های آن خلاف جهت هم باز میشوند و مساحت پنجره های آن تا حد امکان، کم در نظر گرفته شده است.

همچنین به‌جای یک آتشبار صیاد-۴ می‌توان آتشبارهای سامانه‌های حامل موشک خانواده صیاد را نیز به‌کار گیرد. در بحث رادار نیز با خرید رادار گاما (Gamma)، ایران وارد فاز تولید و بومی سازی رادارهای آرایه فازی شد. لازم به ذکر است نیروهای پدافند هوایی ایران تا سال ۲۰۰۷ آموزش‌ها و اطلاعات مورد نیاز در مورد سامانه اس ۳۰۰ را در روسیه دریافت کرده بودند. با پایان جنگ تحمیلی، ایده ساخت تجهیزات بومی همچون سایر زمینه‌ها در زمینه خودرو‌های نظامی تاکتیکی نیز در دستور کار قرارگرفت. این خودرو به صورت تاکتیکی طراحی شده به گونه‌ای که با اندک تغییراتی در ظاهر خودرو، امکان نصب و استفاده از انواع سلاح از جمله موشک انداز ۱۰۶ میلی متری، موشک انداز تاو، راکت انداز ۱۰۷ میلی متری، موشک انداز مالیوتکا و نارجک انداز GMG فراهم می‌شود. همچنین با نصب تجهیزات مختصری روی خودروی سفیر، این خودرو به صورت خودروی فرماندهی، آتلیه مخابراتی و آمبولانس، در میدان‌های رزم و عملیاتی قابل استفاده است.

ذوالجناح ۵ محور داشته و راننده توان کنترل و گردشِ دو محور جلو و محور انتهایی آن را دارد. همچنین ذوالجناح از سیستم CTIS به منظور بالابردن عملکرد فنی و تاکتیکی خود استفاده می‌کند. ارس، کویران و یا سپهر در صحنه‌های نبرد علیه داعش هم نقشی پررنگ ایفا کرده است به نحوی که انواع این خودرو به صورت فرماندهی و یا مجهز به سلاح‌هایی مانند موشک انداز کورنت، خمپاره انداز و راکت انداز فتح ۱ بر روی آن مشاهده می‌شود.

با بهره‌گیری از سوخت جامد در مراحل اول یا به صورت مستقل یا به صورت شتاب دهنده (بوستر) ساخته و عملیاتی شده اند. لازم به ذکر است که برای رفع مشکل شتاب بالای وارد شونده از ماهواره‌بر به محموله ها، ایزولاتور یا جدا کننده ویژه‌ای در پژوهشگاه فضایی ایران برای اولین بار توسعه یافته که در مأموریت‌های ماهواره‌بر ذوالجناح نیز به کار خواهد آمد. طبق اخبار اعلام شده پروژه ماهواره‌بر ذوالجناح از حدود کمتر از 3 سال پیش به طور جدی آغاز شده و در روزهای اخیر اولین پرتاب آزمایشی خود را با موفقیت سپری کرده است. خودروی نظامی روئین تن نزاجا، دارای فضایی برای حمل بار در پشت کابین بوده و دو تایر ذخیره نیز، در همین فضا، برای آن در نظر گرفته شده است. این خودرو، شامل تجهیزاتی چون دوربین های دید به جلو و عقب و چراغ های LED، برای تامین روشنایی محیط اطراف خود است. این خودروی فوق سنگین نظامی ایرانی که در آبان ۹۸ رونمایی شد در خاور میانه منحصر به فرد است.

ارس وزنی در حدود ۳٫۴ تن داشته و موتور گازوئیلی این خودرو قادر به تولید توانی در حدود ۱۳۳ اسب بخار است. این خودرو با دو کابین یکپارچه به عنوان خودروی حامل فرماندهان، خودرویی هجومی و پشت خاکریز است که قابلیت استفاده در تمام مناطق عملیاتی صعب العبور و شهری را دارد. ویژگی‌هایی که بیشتر واژه تاکتیکی را برای این خودرو پررنگ می‌کند قابلیت تبدیل به خودروی زرهی، ایجاد پوشش تلفیقی، گرم کن گازوئیلی و محافظ پشت سر ارتوپدیک را شامل می‌شود. جدیدترین ماهواره‌بر ایران با نام «ذوالجناح» رونمایی می‌شود این ماهواره‌بر ترکیبی، از سوخت جامد بهره می‌برد و گفته می‌شود می‌تواند ماهواره‌هایی تا وزن 220 کیلوگرم را تا مدار 500 کیلومتری حمل کند.

این موشک‌ها برای هدف قرار دادن کلاهک‌های اتمی در خارج از جو مناسب هستند زیرا با اصابت دقیق هدف را به‌صورت حتمی نابود می‌کنند و نیاز به کلاهک بزرگ ندارند و با ساخت موشکی کوچک و چالاک می‌تواند به ارتفاع بالاتر و خارج از جو دست یافت. با این وجود به‌نظر می‌رسد با گذشت زمان ذوالجناح از سیستم باور-۳۷۳ کنار گذاشته شده باشد. حداکثر برد کشف این سامانه ۳۲۰ کیلومتر، ارتفاع کشف ۶۵ کیلومتر، حداکثر برد ۲۶۰ کیلومتر و قابلیت کشف همزمان ۳۰۰ هدف است و قابلیت رهگیری همزمان ۶۰ هدف و درگیری همزمان ۶ هدف و هدایت همزمان دو موشک به سمت یک هدف را دارد. رادار 64N6E2 متعلق به S-300 یک رادار سه بعدی است که دارای حداکثر برد ۳۰۰ کیلومتر و توان کشف ۲۰۰ هدف می‌باشد. رادار رهگیر نیز توان رهگیری ۱۲ هدف را به‌صورت همزمان دارد و این اهداف را به رادار درگیری برای هدف قرار دادن واگذار می‌کند. روند تولید و بومی سازی سامانه های دفاع هوایی ابتدا با به‌روزرسانی اس ۲۰۰ شروع شد و ایران اقدام به اصلاح و تولید بومی موشک این سامانه کرد.

یکی از مهم ترین سامانه‌های پدافندی ایران که امروز شاهد حضور آن در میادین نبرد هستیم، باور 373 است. این سامانه که دوربردترین سامانه موشکی ساخت جمهوری اسلامی محسوب می‌شود، دستاوردی بزرگ و خاری در چشمان دشمن است. حداکثر برد این سامانه 300 کیلومتر بوده و می‌تواند به راحتی با اهداف مختلف درگیر شود. این قابلیت، امکان پوشش برد و ارتفاع درگیری مختلف را مانند سامانه S-400 به باور-۳۷۳ می‌دهد. با این وجود، تاکنون به‌صورت رسمی تنها موشک صیاد-۴ برای استفاده در سامانه باور-۳۷۳ معرفی شده است اما استفاده از موشک‌های خانواده صیاد مانند صیاد ۲ و ۳ نیز بسیار محتمل است. با توجه به نحوه شلیک متفاوت صیاد-۴ با دیگر اعضای خانواده، احتمالا این موشک از پرتابگر سامانه تلاش یا پرتابگر سوم خرداد (کامیون ایکو) به‌صورت تلار استفاده شود.

قیمت این دستاورد جدید، ۵ میلیارد تومان است که متخصصان دفاعی کشور، موفق شدند با ۸۰۰ میلیون تومان آن را بسازند. این خودرو چند منظوره قابلیت عبور از رودخانه تا عمق 5/1 متر، حداکثر ظرفیت بار 30 تن، حمل محموله با طول 5/10 متر، حداکثر شیب روی 35%، حداکثر شیب روی طولی 20%، وزن خالص 21 تن و سامانه تعلیق مستقل است. بر همین اساس و برای اولین بار بود که در رژه 29 فروردین سال جاری خودروی سنگینی به نمایش درآمد که بر روی آن تصویری از سامانه موشکی باور373 که (قبلا نمایش داده شده بود) نقش بسته است. در همان ابتدا و زمانی که اولین بحث‌ها مبنی بر تحویل ندادن S300 از سوی روسیه مطرح شد، نیروهای ایرانی هنوز در این کشور در حال طی دوره بودند که مقام معظم رهبری به وزارت دفاع دستور دادند «بروید و خودتان این کار را ملی کنید». تمامی رادارها و تجهیزات فرماندهی و کنترل سامانه موشکی فوق روی ظفر مستقر می‌شوند. در رزمایش‌های جدید شاهد بودیم که دو پرتابگر جدید به مجموع تجهیزات این کامیون اضافه شده است.

طبیعتا با توجه به اندازه و وزن موشک در حال ساخت، نیاز به خودروی مناسبی جهت حمل موشک احساس می‌شد. در همین راستا با توجه به زیرساخت‌های مناسب و تجارب ذی‌قیمت در حوزه خودروهای فوق سنگین تاکتیکی، نسبت به طراحی و ساخت خودرو «ذوالجناح» توسط گروه تحقیقاتی خودرویی سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش اقدام شد. این خودرو از نظر ویژگی‌های فنی شباهت زیادی به خودرو‌های جیپ داشته و از نظر عملکردی همانند آن‌ها عمل می‌کند. قطعات خودروی سفیر کاملا در کشور تولید می‌شود و در مقایسه با خودرو‌های مشابه در دنیا، به علت برخورداری از موتور پرتوان، سیستم انتقال قدرت بسیار توانمند، شاسی فولادی و بدنه‌ای مستحکم، از برترین این خودرو‌ها محسوب می‌شود.

خودروی نظامی نینوا یک کامیون تاکتیکی با قابلیت حمل انواع موشک ها و تسلیحات سنگین بوده که در سال 1391 شمسی از آن رونمایی شد. این کامیون ساخت نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران بوده و یکی از بهترین ها در نوع خود به شمار می آید. از این کشنده قدرتمند تا کنون دو دستگاه ساخته شده و در اختیار نیرو‌های مسلح ارتش جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است. از قابلیت های خودروی نظامی ذوالجناح می توان به عبور از رودخانه با عمق 1.5 متر، حمل بار به وزن 30 تن و حمل محموله هایی با طول بیش از 5 متر اشاره کرد. از این کشنده قدرتمند تا کنون دو دستگاه ساخته شده و در اختیار نیروهای مسلح ارتش جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته  است. ذوالجناح؛ کشنده‌ای عظیم‌الجثه که به همت سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران با هدف حمل موشک باور 373 تولید شده است اما چندین‌بار هم سیستم دفاعی موشکی S-300 را حمل کرده است.