مشخصات فنی ون اینرودز بهمن موتور + گالری تصاویر

این خودرو از یک موتور بنزینی ۱.۵ لیتری استفاده می کند که بیشترین توان آن برابر با ۱۰۵ اسب بخار بوده و بالاترین گشتاور تولیدی آن نیز ۱۴۰ نیوتن متر است. البته که این پیشرانه برای یک خودرو باری با وزن خالص ۱۲۸۵ کیلوگرمی، کمی ضعیف به نظر می رسد. خصوصا که با امکان بارگیری ۷۲۵ کیلویی، قرار است تا یک خودرو با وزن بیش از ۲ تن را جابجا کند. پیشرانه این خودرو مطابق با استاندارد آلایندگی یورو۵ است و یک گیربکس ۵ سرعته دستی نیز وظیفه انتقال قدرت و توان تولیدی را به محور عقب برعهده دارد. ون اینرودز به یک موتور چهار سیلندر با حجم ۱.۵ لیتر مجهز است که از نوع تنفس طبیعی می‌باشد.

گفته می‌شود که در صورت موفقیت ون اینرودز، مدل مسافری آن نیز در آینده وارد بازار کشور می‌شود. با توجه به اینکه اینرودز رقیب خاصی هم در بازار ندارد و فقط وانت زامیاد در عمل با آن رقابت می‌کند (که آن هم در بسیاری بزرگراه‌ها حق تردد ندارد)، این احتمال وجود دارد که بالاخره یک مینی ون با شانس موفقیت بالا به بازار عرضه شده باشد. باید منتظر ماند و دید اینرودز بهمن موتور با همه مزایا و معایبش، چه عملکردی در بازار کشور خواهد داشت. ون اینرودز دارای یک موتور ۱.۵ لیتری تنفس طبیعی است که قادر است نهایت قدرت ۱۰۵ اسب بخار و گشتاور نهایی ۱۴۰ نیوتن متر را از طریق جعبه دنده ۵ سرعته دستی به چرخ های عقب منتقل کند.

در نمای عقب نیز چراغ های اصلی داخل یک قاب عمودی و کشیده قرار گرفته و سپر عقب هم مانند جلو به صورت مشکی رنگ به همراه دو شب نما طراحی شده اند. لازم به ذکر است که در نسخه باری ون اینرودز خبری از شیشه عقب نیست اما در نسخه مسافری شیشه عقب هم وجود دارد. بهمن موتور برای ون اینرودز، از موتور DK15 دانگ‌فنگ استفاده کرده؛ موتوری که می‌تواند بیانگر اقتصادی بودن این خودرو باشد. ون اینرودز یکی از ضعیف‎ترین و کوچک‌ترین ون‌های بازار داخلی است که در نگاه اول چندان نظرتان را جلب نمی‌کند، ولی وقتی نگاهی به امکانات، قابلیت‌ها و قیمت آن بیندازید، متوجه می‌شوید که این ون باربری فعلا در کشورمان رقیب خاصی ندارد. چون معدود مدل‌های این کلاس یا به شدت گران قیمت هستند و یا نمونه‌های دست دوم آنها را باید با کارکرد بسیار بالا خریداری نمایید.

جدا از درب بغل، درهای عقب نیز با ابعادی بزرگ قابل باز شدن هستند که بارگیری را راحت تر خواهد کرد. ضمن اینکه در هر دو طرف خودو، درب های کشویی برای بارگیری و تخلیه وسایل، تعبیه شده است. کوتاهی پالانی های گلگیر، امکان بارگیری و جانمایی بهتر لوازم را فراهم می کند و سقف بلند آن، امکان حرکت راحت داخل خودرو را به راننده خواهد داد. در کشورمان نیز با وجود کامیونت ها، جابجایی محموله های باری توسط ون ها اصلا رونق ندارد و استفاده از این خودرو فقط برای جابجایی مسافرین است. با این وجود می توان گفت که ون مناسب، استاندارد و مدرن در کشورمان به تعداد بسیاری اندکی وجود دارد که البته، قیمت بالای آنها نیز باعث شده است تا فقط توسط مراکزی مثل سازمان ها و ادارات، هتل ها و آژانس های مسافرتی مورد استفاده قرار بگیرند. اما در مورد ون اینرودز باید گفت که فقط نسخه باری آن در کشورمان تولید خواهد شد و فعلا برنامه ای برای عرضه نسخه مسافری آن نیست.

بدنه خودرو، طراحی ساده و قابل قبولی دارد و البته در مقایسه با ون های امروز اروپایی، کمی قدیمی به نظر می آید. نمای جلو به عنوان شاخص ترین بخش طراحی این خودرو، چهره ون فولکس واگن کرافتر را به یاد بیننده می آورد. بهمن اینرودز با قیمتی رقابتی به بازار عرضه شده و این احتمال وجود دارد که بتواند تحولی در بازار ون‌ها در ایران ایجاد کند و مشتریان جدیدی را به خود جذب کند. این تغییرات می‌تواند به افزایش تنوع و رقابت در بازار خودروهای ون منجر شود و در نهایت به نفع مصرف‌کنندگان باشد. ویژگی خاص این خودرو است که با گارانتی ۲ساله یا ۵۰ هزار کیلومتر و همچنین یکسال یا ۲۰ هزار کیلومتر سرویس رایگان عرضه خواهد شد و ۷۷ عاملیت در ۶۰ شهر آماده خدمات رسانی به اینرودز را خواهند داشت.

در بخش بالای داشبورد طراحی خاصی وجود ندارد اما قسمتی در بالای دریچه تهویه وسط برای گذاشتن وسایل و مدارک یا اجسام کوچک وجود دارد. دریچه های تهویه کناری درون یک قاب کرومی رنگ قرار گرفته اند اما دریچه تهویه وسط این قاب را ندارد. در بخش وسط کنسول ، نمایشگر ۹ اینچی مربوط به سیستم مالتی مدیا را می توانیم مشاهده کنیم که قابلیت خوبی برای این خودرو محسوب می شود. در بخش پایین نمایشگر سیستم مالتی مدیا کلید های مربوط به سیستم های تهویه را می توانیم مشاهده کنیم. در ون اینرودز، فرمان از نوع کمکی برقی بوده و غربیلک آن طراحی چهار شاخه دارد و وسط آن می توانیم نوشته (Bahman) را مشاهده کرد.

اینرودز اندازه خیلی بزرگی نداشته و همین مورد سبب شده تا راندن و پارک کردن آن در مکان های شلوغ آسان شود. البته که با توجه به مسقف بودن آن نمی توان بار های بزرگ و زیادی را داخل آن جای داد. ظاهر خودرو کاملا چهارگوش است که نشان از کاربردی بودن آن دارد و امکان استفاده از حداکثر فضا را در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌دهد. سگمنت ون و مینی ون البته در دنیا بسیار محبوب‌اند و به درد کارهای مختلفی هم می‌خورند، اما مخاطب ایرانی چندان علاقه‌ای به آن‌ها نشان نداده و در هیچ‌یک از بخش‌های باربری، مسافری یا حتی طبیعت‌گردی از این ماشین‌ها استقبال نکرده است. شاید یکی از دلایل این مسئله، تنوع کم و قیمت بالای خودروهای موجود در این رده باشد.

ما از تیرماه 1394 با تولید فیلم‌های تست و بررسی خودرو و مقالات خودرویی  همراه شما هستیم. هدف ما در پایگاه خبری سبقت‌آزاد انتشار مقالات تست و بررسی ماشین‌های ایرانی و واراداتی موجود در بازار ایران و جهان و نیز مقایسه آنها با یکدیگر است. تا علاقه‌مندان به خرید خودرو و ماشین بازها بتوانند با آگاهی از فناوری های خودرو، قیمت و اخبار و شرایط فروش خودروها، مشخصات و اطلاعات فنی ماشین‌ها شایسته‌ترین انتخاب را در خرید بهترین خودرو ایرانی و خارجی، وسایل نقلیه و تجهیزات جانبی و آپشن داشته باشند.

در بحث نقاط ضعف می توان به پیشرانه نه‌چندان قدرتمند، گیربکس دنده‌ای، طراحی قدیمی ظاهری، کیفیت پایین متریال داخلی اشاره کرد. اسب بخار فعالیت خود را از سال ۱۳۹۴ با محور تست و بررسی ویدیویی خودروها آغاز کرد. این رسانه در همان سال پایگاه خبری خودرو را در فضای وب تاسیس کرد و با انتشار اخبار مختلف صنعت خودرو، شاخه های فعالیت خود را گسترش داد. در حال حاضر پایگاه خبری اسب بخار یکی از پرمخاطب ترین رسانه های صنعت خودرو در ایران است و به صورت روزانه به اخبار و حواشی آن می پردازد. خودروهای کار و تجاری در سراسر دنیا اهمیت ویژه‌ای دارند چرا که با آنها می توان بارهای کوچک و بزرگ را در شهر و یا بین شهر ها حمل کرد.

در مورد مشخصات فنی اینرودز می توان گفت که هماهنگی پیشرانه و جعبه دنده، معقول است و نرمی کلاچ و جا رفتن دنده ها، از مزیت های آن به شمار می رود. البته، باید این نکته را در نظر داشت که حین بارگیری، کاملا مشخص است که نیاز به نیروی بیشتری است و قطعا اگر نیروی پیشرانه اینرودز، کمی بیش از نیروی فعلی بود، تاثیر بهتری در عملکرد آن داشت. در بخش بار نیز به غیر از چند قطعه پوششی در پایین اتاق، در دیگر قسمت ها شاهد پنل های فلزی هستیم و فقط سقف دارای یک پوشش ساده است. طراحی داشبورد نیز ساده و به دور از هیجان بوده و کاملا نشان دهنده قدیمی بودن زمان طراحی این خودرو است.

ون اینرودز فقط 1280 کیلوگرم وزن دارد و این سبکی در شرایط عادی بخشی از کمبود قدرت ماشین را جبران نموده اما در حالت بارگیری کامل، شاهد افت شتاب و کشش محسوس هستیم که این مورد در سربالایی‌های شدید بیشتر نمایان خواهد شد. هرچند ون اینرودز بهمن موتور به گیربکس اتوماتیک مجهز نشده، اما از یک نمایشگر لمسی 9 اینچی و دوربین پارک بهره می‌برد که برای رانندگی با یک ون 4.5 متری بسیار کارآمد است. ون اینرودز بهمن موتور به یک موتور ۱.۵ لیتری تنفس طبیعی مجهز شده که می‌تواند قدرتی برابر با ۱۰۵ اسب بخار و گشتاور ۱۴۰ نیوتن‌متر را به تولید برساند. البته دانگ فنگ این خودرو را با پیشرانه ضعیف‌تر ۱.۲ لیتری در دو مدل بنزینی و دیزلی نیز به بازار چین عرضه می‌کند. علاوه بر این، دانگ فنگ تولید مدل تمام برقی این ون با قدرت 80 اسب بخار و گشتاور 200 نیوتن‌متری را نیز در دستور کار خود قرار داده است. در سال‌های اخیر، ون‌ها به تعداد اندکی وارد کشورمان شده‌اند که می‌توان یکی از دلایل عدم استقبال از آنها را به قیمت غیر رقابتی با دیگر خودروهای باری و مسافری مرتبط دانست.

خطوط به کار رفته در کناره‌ها کاملاً یک نواخت و متوازن بوده و از نظر تزئینی تنها نواری فلزی در بالای بر آمدگی گلگیر عقب نظر ما را به خود جلب می‌کند. همان‌گونه که گفته شد؛ ون باری ایندروز حاصل همکاری دانگ‌فنگ و سوکون و ایجاد جوینت ویچری به نام DFSK است. این خودرو برای نخستین بار در 21 سپتامبر سال 2009 معرفی شد و به غیر از مدل اینرودز که نام اصلی آن C35 است؛ دو نوع مسافری با نام‌های C36 و C37 نیز معرفی شده‌اند. علاوه‌براین، اینرودز که در چین با نام سری C شناخته می‌شود؛ در نوع پیکاپ و یا کامیونت کوچ نیز به تولید رسیده و مدل‌های تک کابین و دو کابین آن را به ترتیب با کد C31، C5، C32 و C52 می‌شناسند. اینرودز خودرویی کاملا اقتصادی بوده و این را می توان از طراحی ظاهری بسیار ساده و بی آلایش آن متوجه شد.

سپرِ مشکی و پلاستیکی، به شبرنگ‌هایی قرمز رنگ مجهز شده و از دو طرف به سمت بالا رفته و به چراغ‌های عمودی عقب می‌رسد. سیر صعودی پلاستیک‌های مشکی رنگ برروی ستون عقب و پس از عبور از چراغ‌های آن، ادامه داشته و تا نزدیکی‌های سقف می‌روند. البته رنگ سپرها انتخابی بوده و به عنوان آپشنی از سوی بهمن موتور، می‌توانید آنها را هم رنگ بدنه سفارش دهید. از دیگر نکاتی که مربوط به طراحی قسمت عقب ون باری اینرودز می‌شود؛ دربی عمودی برای قسمت بارگیری است که با باز شدن 180 درجه‌ای، فرایند حمل و نقل بار را آسان تر می‌کند. بهمن موتور برخلاف نمونه اصلی و به منظور رعایت استانداردهای 85 گانه بر روی درب عقب چراغ خطر سوم نصب کرده و در بالای چراغ خطر نیز شاهد قرارگیری دوربین عقب هستیم. در مجموع اینرودز از نظر ظاهری نمره قبولی را می گیرد؛ زیرا این خودرو یک ون باری است و نباید از آن انتظار بیشتری داشت.

آینه‌های جانبی هم ظاهر جذابی ندارند، ولی ابعاد بزرگ و فاصله مناسب آنها از بدنه، دید مناسبی را در اختیار راننده قرار می‌دهد. در طراحی خارجی، کاربرد نوارهای کرومی جلوپنجره، خطوط برجسته در موتور، رینگ‌های آلومینیومی و استفاده از قطعات مشکی رنگ، ظاهر قابل قبولی به خودرو داده است.رینگ‌های آلومینیومی 14 اینچی تا اندازه‌ای نسبت به بدنه کوچک هستند و ظاهر خودرو را کمی ناقص کرده است. قطعات داخلی کابین هم با حداقل خلاقیت و با کیفیت معمولی در جای خود قرار گرفته‌اند.

ویدئوی زیر یک معرفی حضوری از خودروی ون اینرودز و توضیحات کامل درباره آن داده است. چالش‌هایی نظیر شتاب‌گیری متوسط، کشش معمولی، حداکثر سرعت 140 کیلومتر در ساعت، عبور از سربالایی با بار کامل و کولر روشن، ضعف موتور را کاملا نمایان می‌سازد. یکی از مزایای کلیدی این خودرو، استهلاک پایین آن است که باعث کاهش هزینه‌های نگهداری و تعمیرات می‌شود. این ویژگی برای کسب‌وکارها بسیار حائز اهمیت است، زیرا می‌تواند به بهبود سودآوری کمک کند. خودروم در بهار سال ۱۴۰۱ فعالیت خود را با تمرکز بر صنعت خودروسازی ایران و چین آغاز کرد.

جای جای داشبورد و درب ها از متریال پلاستیک خشک استفاده شده و تنها در بخشی از رودری ها شاهد قسمت هایی کرومی هستیم. داشبورد میانی تنها میزبان یک صفحه نمایش بزرگ لمسی برای سیستم مالتی مدیای خودروست و به غیر از آن تنها دریچه ها و پنل کنترل سیستم تهویه مطبوع قرار گرفته اند. ون جدید بهمن موتور، که نام اینرودز (inroads) برای آن درنظر گرفته‌اند، ساخت شرکت دانگ‌فنگ موتور (DFM) است و در بازار چین، توسط جوینت‌ونچر دانگ‌فنگ سوکون (DFSK) تولید می‌شود. اگر نام این جوینت‌ونچر، برای‌تان آشنا نیست باید بدانید همان شرکتی است که محصولات سواری‌اش را تحت برند فنگون (Fengon) می‌فروشد و خودرو دیگنیتی بهمن موتور نیز ساخت همین شرکت است.

در عین حال نمی‌توان کتمان کرد که اعداد نشان می‌دهند انتقادات چندان بی‌جا نیستند. کارخانه سازنده سعی کرده با افزایش توان گیربکس و کاهش مصرف سوخت به زیر ۸ کیلومتر در صد کیلومتر تا حدی ضعف پیشرانه را پوشش دهد. داشبورد نیز ساده و به دور از خطوط مدرن و رادیکالی امروز اما قابل قبول و کاربردی طراحی شده است.

قیمت کارخانه ی این ون از سوی بهمن موتور در خرداد ۹۷۵.۲۸۵.۰۰۰ میلیون تومان اعلام شده. البته بعید به نظر میرسد خریداری بصورت نقدی حاضر به پرداخت چنین مبلغی باشد و قالب فروش شرکت بصورت لیزینگی خواهد بود. بابت خرید اینرودز نمونه های صفر کیلومتر آن در بازار حدود ۸۵۰.۰۰۰.۰۰۰ میلیون تومان قیمت دارند. ون اینرودز یک ون اقتصادی تجاری است و شرکت سازنده برای قوای محرکه آن از موتور و گیربکس کاملا اقتصادی استفاده نموده است تا حد ممکن، ارزان، کم‌مصرف و کم‌استهلاک باشد. از این رو یک پیشرانه 4 سیلندر 1.5 لیتری (1493 سی‌سی) تنفس طبیعی با کد DK15-06 NA برای این خودرو در نظر گرفته شده است که قدرت 105 اسب‌بخار در دور موتور 6000 دور در دقیقه و گشتاور 140 نیوتن‌متر در دور موتور 2800 تا3600 دور در دقیقه تولید می‌نماید. در ادامه همکاری گروه بهمن با شرکت دانگ‌فنگ موتورز چین، یک ون تجاری با نام اینرودز (Inroads) در این شرکت تولید می‌شود که همان دانگ‌فنگ C35 است.

به هر حالا اما از هر طرف که به بیرون خودرو نگاه کنید، متوجه بودن سطح اکونومی آن می‌شوید. دیگر ویژگی متمایز بهمن اینرودز، امکان استفاده از این خودرو برای کاربری های مختلف نظیر حمل بار های سبک شهری، کافه های سیار، تحویل محصولات فروشگاه های آنلاین و .. است که اینرودز را به محصولی شاخص در بازار تبدیل میکند، بهمن موتور امکان تحویل اینرودز با روکش قسمت بار از جنس آلومینیوم یا PVC را نیز فراهم کرده است. به گزارش car.ir مراسم رونمایی از اینرودز، جدیدترین ون حمل بار کشور سوم اسفند ماه سال 1400 طی مراسمی با حضور برخی از رسانه ها در محل کارخانه شرکت بهمن موتور برگزار شد. این مراسم به دلیل محدودیت های کرونایی با تعداد محدودی از خبرنگاران حوزه خودرو انجام شد.

زمان عرضه اینرودز از اواسط  اسفندماه است و در اردیبهشت ماه 1401 به متقاضیان تحویل داده خواهد شد. با این حال از لحاظ ارگونومی و دسترسی به ادوات اوضاع روبه‌راه است و میتوان نمره قبولی را به نماینده گروه بهمن اعطاء نمود. در نمای عقب inroads شاهد طراحی شلوغ تری نسبت به طراحی نما های دیگر این خودرو هستیم. در این نما سعی شده است با استفاده از برجستگی ها و فرورفتگی هایی بر روی درب بخش عقب و تفاوت رنگ سپر به همراه ستون ها با بدنه خودرو ، شاهد جلوه بهتری نسبت به دیگر نما ها باشیم. در مجموع طراحی این ون بسیار ساده و اقتصادی است و اصلا به ون های جدید بازار جهانی شباهت ندارد.

دانگ‌فنگ همچنین برای نامگذاری مدل‌های برقی این خانواده، از حرف E در اول اسم‌شان استفاده می‌کند. هر چند که دیفرانسیل عقب بودن برای یک خودروی باری مزیت محسوب می‌شود، زیرا پس از بارگیری فشار بر روی محور عقب بیشتر خواهد شد و چسبندگی چرخ‌های جلو به جاده کاهش خواهد یافت. مصرف سوخت ترکیبی اینرودز 7.2 لیتر در صد کیلومتر است که برای این کلاس خودرو عدد قابل قبولی به نظر می‌رسد. اینرودز بر روی یک شاسی نردبانی با 9 اتصال عرضی طراحی شده است و سیستم تعلیق جلو از نوع مک‌فرسون مستقل است، ولی در عقب به دلیل بهبود قابلیت‌های باربری از سیستم تعلیق فنر تخت استفاده شده است.

اگر ون اینرودز بتواند به رقیب اروپایی خود که بسیار محکم و قوی است پاسخ مناسب و قاطعی دهد، بعداً باید در مقابل هیوندای H350 از شرکت سروش دیزل نیز قرار بگیرد. در ماه خرداد سال 1401، شرکت بهمن موتور با هدف افزایش حضور خود در بازار خودروهای تجاری سبک ایران، آماده فروش ون اینرودز می‌شود. در حال حاضر، بهمن موتور سهم 20 درصدی در این بازار دارد اما ورود ون اینرودز باعث می‌شود این شرکت نیز به دنبال دستیابی به موفقیت‌های بیشتر باشد. ون اینرودز نیز ویژگی‌های خاص خود را دارد که می‌تواند بهمن موتور را در سال‌های آینده تضمین‌کننده موفقیت‌های بیشتر کند. در بخش فنی ون اینرودز به یک پیشرانه ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری تنفس طبیعی مجهز شده است. این پیشرانه می تواند حداکثر ۱۰۵ اسب بخار قدرت و ۱۴۰ نیوتن متر گشتاور را به چرخ های جلو منتقل کند.

مصرف سوخت این موتور حدود ۷.۹ لیتر در هر صد کیلومتر در سیکل ترکیبی اعلام شده است که برای موتوری به حجم ۱.۵ لیتر زیاد اما برای خودرویی به وزن ۲ تن، قابل قبول خواهد بود. مانند اکثر خودروهای تجاری بازار ایران، ون اینرودز بهمن موتور نیز فاقد گیربکس اتوماتیک است. از نظر ظاهری اینرودز را باید یک ون باری کامل دانست؛ چون عموم ون‌های باری چهره‌ای ساده و بدون تزئینات اضافی دارند.

طراحی داخل ون اینرودز با توجه به اقتصادی  بودن آن ، بسیار ساده بوده و طراحی بروز و عجیبی در آن دیده نمی شود. در این بخش تنها دستگیره درب ها و قاب کلید های شیشه بالابر رنگ کروم دارند و بقیه قسمت های رودری مشکی رنگ هستند. در بخش کنسول و داشبورد نیز از پلاستیک خشک (hard touch) استفاده شده است و اجزا و  قسمت های این بخش در نهایت سادگی کنار هم قرار گرفته اند اما سعی شده است با استفاده از ترکیب رنگ های مشکی و کرومی ، کابین تا حدی از این سادگی دور شود. ون باری اینرودز دارای پیشرانه‌ای 4 سیلندر خطی با حجم 1493 سی‌سی بوده که در زیر صندلی راننده قرار دارد و حداکثر قدرت آن 105 اسب بخار است.

طراحی داشبورد نیز ساده و به دور از هیجان بوده و کاملا نشان‌دهنده قدیمی بودن زمان طراحی این خودرو است. وجود ورق آجدار فلزی در کف کابین، در سالم ماندن این بخش در دراز مدت اثر به سزایی خواهد داشت و کوتاهی پالانی‌های گلگیر نیز، در بارگیری آسان و استفاده حداکثری از فضای داخل، موثر خواهد بود. سیستم تهویه مطبوع دستی است و در بالای دکمه‌های این بخش و در وسط داشبورد، صفحه نمایش نسبتا بزرگ ۹ اینچی جای گرفته است که از سادگی داخل کابین و داشبرد، می‌کاهد. اینرودز یک ون اکونومی است و برای قوای محرکه نیز از مجموعه موتور و گیربکس کاملاً اقتصادی استفاده نموده. این موتور دقیقاً زیر صندلی راننده قرار گرفته و کاپوت خودرو صرفاً برای بازدید مایعات و مواردی از این دست کارآیی خواهد داشت.

دیگری نیز یک محصول جدید است که به نام جک سانری شناخته می‌شود و توسط شرکت آرین دیزل در ایران تولید می‌شود. حالا که با خانواده دانگ‌فنگ سری C آشنا شدید، باید بگوییم که ون اینرودز بهمن موتور، در واقع نسخه‌ باری از دانگ‌فنگ C35 است. البته بعید نیست که بهمن موتور، نسخه مسافربری این ون را هم در آینده‌، مونتاژ کند. با ورود به کابین اینرودز، طراحی داشبورد به وضوح ساده و بدون تزئینات اضافی به چشم می‌خورد که این ویژگی نشان‌دهنده رده اقتصادی این خودرو است.

حداکثر سرعت این خودرو ۱۴۰ کیلومتر در ساعت است که نشان از قدرت بالای گیربکس برای شروع حرکت یا ادامه حرکت در دنده‌های مختلف دارد. ون اینرودز، که به عنوان یک وسیله نقلیه مناسب برای حمل بار طراحی‌شده، یکی از محصولات سبک تجاری گروه بهمن موتور محسوب می‌شود. یکی از مزایای کلیدی این خودرو، قابلیت تردد در بزرگراه‌ها و اتوبان‌ها است که آن را برای استفاده‌های تجاری ایده‌آل می‌سازد.

در ساخت داشبورد و درب‌ها از متریال پلاستیک خشک استفاده‌شده و تنها در برخی قسمت‌های رودری‌ها، جزئیات کرومی دیده می‌شود. داشبورد میانی به یک صفحه نمایش لمسی بزرگ برای سیستم مالتی‌مدیا مجهز است و به جز آن، فقط دریچه‌های تهویه و پنل کنترل سیستم تهویه مطبوع در آن قرار دارد. بازار هدف این ون برای مشاغل مرتبط به باربری است و فروشگاه های اینترنتی، کافه و رستوران های خودرویی، مشاغل شخصی نیازمند به خودرو مانند خشکشویی و… می توانند از اینرودز استفاده کنند.

یک گیربکس 5 سرعت دستی وظیفه انتقال قدرت از موتور به چرخ‌های عقب ون اینرودز بهمن موتور را بر عهده دارد. اطلاعاتی از شتاب این خودرو در دست نیست، اما این ون حدود ۱۲۸۵ کیلوگرم وزن داشته و احتمالا ظرف ۱۵ ثانیه می‌تواند از صفر به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد. همانطور که اشاره کردیم این سبک از خودروهای کار و تجاری چندان در بازار ایران محبوب نبودند اما امروزه رفته رفته با کارایی و قیمتی که از خود نشان دادند در حال باز کردن جای خود در بازار هستند. قیمت ون اینرودز در آبان ۱۴۰۲ در نسخه باری ۶۵۳ میلیون تومان بوده و هنوز نسخه مسافری آن توسط بهمن قیمت گذاری نشده است. همچنین، در سال 1401، خودرویی در سگمنت سدان‌ها با نام رسپکت بهمن موتور عرضه خواهد شد. این محصول، مانند بقیه محصولات تجاری دیگر خودروسازان، قرار نیست به مقدار زیادی تولید شود اما با فروش موفق می‌تواند تبدیل به یک محصول موفق و با استقبال خوب شود.

در واقع، ون‌ها یک حلقه مفقوده از این بازار هستند که نه در بخش باری و نه مسافری، جایگاه خاصی ندارند. این موتور در زیر صندلی راننده قرار گرفته است و در موتور صرفا برای بازدید مایعات شیشه‌شور و رادیاتور کارآیی دارد. قدرت موتور توسط یک گیربکس 5 سرعته دستی به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود که ساختاری قدیمی دارد. جالب است بدانید ون اینرودز اولین خودرو در کشور است که کلیه استانداردهای ۸۵گانه مد نظر سازمان استاندارد را کسب کرده و درنتیجه مشتری نگرانی خاصی از بابت توقف تولید به دلیل دریافت نکردن مجوزهای سازمان استاندارد و عدم تطابق با معیارهای سازمان مذکور، نخواهد داشت. وجود برخی امکانات مانند فرمان برقی سبب شده تا فرمان نرمی خوبی داشته باشد و بتوان با آن در مسیرهای شلوغ شهری به راحتی رانندگی کرد.

سیستم تعلیق در چرخ های جلو مانند بسیاری از خودروها از نوع مک فرسون و در چرخ های عقب از نوع فنر تخت است. آشنایی با خانواده دانگ‌فنگ سری C، نشان می‌دهد که ون اینروز بهمن موتور در واقع نسخه باری از دانگ‌فنگ C35 است. احتمالاً در آینده، نسخه مسافربری این ون نیز توسط بخش تولید خودروهای دانگ‌فنگ تولید شود. در مراسم حاضر ، آقای ضرابیان با اشاره به سال 1401 ون اینرودز به طور اضافی ، اعلام کرد که سه محصول جدید شرکت از جمله دیگنیتی پرستیژ ، فیدلیتی پرستیژ و رسپکت بهمن موتور نیز با موفقیت روانه بازار خواهند شد.

در جای جای داشبورد و کابین از پلاستیک خشک و مشکی رنگ استفاده شده و تزئینات کرومی و نقره‌ای رنگ اندکی برروی درب‌ها، کنسول مرکزی، خروجی‌های تهویه هوا و دسته دنده دیده می‌شود. فرمان در نمونه‌های چینی سه پره است؛ اما بهمن موتور ترجیح داده که از فرمان چهار پره و ساخت خود در اینرودز استفاده کند. فضای قسمت بار دارای کاورهای دیواری جانبی جهت حفاظت از بار بوده و در صورت سفارش، می‌توان از آلومینیوم جهت پوشش کف اتاق بار استفاده کرد. همچنین امکان تجهیز و قفسه‌بندی قسمت بار فراهم شده و ظرفیت حمل بار اینرودز 725 کیلوگرم اعلام شده است.

این در حالی است که ابتدا این خودرو توسط شرکت بهمن موتور 498 میلیون تومان قیمت‌گذاری شد. یکی از اشکالاتی که به اینرودر وارد شده، عدم هماهنگی پیشرانه با ابعاد بزرگ آن است. این خودرو موتوری ۱.۵ لیتری چهارسیلندر با تنفس طبیعی دارد که می‌تواند بیشینه قدرتی برابر با ۱۰۵ اسب بخار و گشتاور۱۴۰ نیوتن متر تولید کند.

اینرودز از نظر ایمنی و امکانات، از حداقل‌ها برخوردار بوده و به تجهیزاتی مانند سیستم هشدار فشار باد تایر TPMS، سنسور عقب، دوربین عقب، فرمان برقی، کمربند ایمنی سه نقطه‌ای، صفحه نمایش لمسی 9 اینچی و… است. اینرودز خودرویی ون بوده و به همین علت پیشرانه آن زیر صندلی های جلو قرار گرفته و دسترسی به آن از طریق صندلی راننده امکان پذیر است. البته جای نگرانی از گرم شدن صندلی و مشکلات دیگر وجود ندارد چرا که زیر صندلی با عایق های حرارتی مناسبی پوشانده شده تا راننده گرمای موتور را حس نکند. هنگام استارت نیز لرزش کمی به اتاق وارد شده و از نظر سواری نیز این خودرو کاملا معمولی عمل می کند. موتور نوین بهمن، که تحت عنوان “اینرودز” شناخته می‌شود، محصول شرکت DFM است و توسط DFSK در بازار چین عرضه می‌شود.

این موتور قادر است حداکثر قدرتی معادل ۱۰۵ اسب بخار و گشتاوری برابر با ۱۴۰ نیوتن‌متر تولید کند. همچنین، این خودرو می‌تواند به حداکثر سرعت ۱۴۰ کیلومتر در ساعت دست یابد، که نشان‌دهنده کارایی مناسب گیربکس در شروع حرکت و ادامه رانندگی در دنده‌های مختلف است. ون اینرودز که جدیدا توسط گروه بهمن موتور رونمایی شده است، یکی از جدیدترین اعضای این خانواده در کشورمان محسوب می‌شود که اتفاقا قیمت نسبتا معقول و رقابتی نیز نسبت به دیگر ون‌های موجود در بازار دارد. فرصتی برای حضوری دوباره در بازار خودرو و تهدیدی برای از دست دادن جایگاه خود به عنوان با کیفیت‌ترین و شاخص‌ترین خودروساز خصوصی ایران در ذهن مشتریان و علاقه‌مندان به این خودروساز ایرانی. اما گروه بهمن دل را به دریا زده و با همکاری دانگ‌فنگ خطوط تولید محصولات دیزلی خود را سامان بخشید و حتی چند محصول هم با برند خود معرفی کرد. بهمن موتور هم با دیگنیتی و فیدلیتی از گوشه میدان رقابت خودروسازان داخلی بلند شد و اندکی بعد برای تمام خودروسازان خصوصی خط و نشان کشید.

کنسول وسط خودرو اهرم تعویض دنده را در خودرو جای داده و در وسط داشبورد یک صفحه نمایش 9 اینچی لمسی قرار دارد که کمی حال و هوای امروزی و مدرن به خودرو بخشیده است. قطعات نقره‌ای درون کابین، کمی از سادگی مطلق طراحی داخلی کاسته است، ولی کاملا مشخص است که این ون صرفا برای انجام کارهای حمل و نقل ساخته شده است. در هر صورت ارگونومی سواری و دسترسی به تجهیزات و دکمه‌های کنترلی تقریبا مناسب است.